Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 4 juli 2025
Toen sprong de hond in zijn hok, en toen schitterden de oogen van den stumper even, alsof een groote wensch van hem was vervuld. Van dien tijd af kwam Karr iederen dag bij het elandkalf, en bracht uren bij hem door, likte zijn pels, en stoeide met hem, en onderwees hem zoo'n beetje in alles, wat een boschdier noodig heeft te weten.
Zie je niet, hoe bleek en akelig de stumper er uitziet?" Carlo liet den jongen los en bromde: "Je kunt het probeeren, Keetje, maar een beetje rottingolie zou hem anders geen kwaad hebben gedaan." Vrouw Keetje nam Dorus bij de hand en zei op vriendelijken toon: "Je hebt zeker nog geen eten gehad van morgen, hé? Je ziet er slapjes uit; kom maar eens mee in den wagen.
Dien man met den vinger aanwijzend, gaat hij voort: "Zie me daar nu dien ongelukkigen stumper staan. Wat eene kleur! Hoe vermagerd! Ik vraag u, menschen, staat hij al niet met zijn éénen voet in het graf?" Aller oogen richten zich op den aangewezen persoon, die zich thans daar wel honderd mijlen vandaan wenscht.
"Ik kwam u over een zaak van belang spreken," antwoordde de jonge man. "Gisteren avond..." "Hebben ze den stumper gepakt?" vroeg de oude vol belangstelling. "Bedoelt u Elias! Hoe weet u dat zoo." "Ik heb de muze van de guardia civil gezien." "De muze van de guardia civil! En wie is dat?" "Wel, de vrouw van den alférez, die u niet op uw feest genoodigd heeft.
Op een anderen dag ben ik, om naar Kirkeboe te gaan, drie of vier uur onderweg geweest door magere weiden, zonder dat ik andere wezens had ontmoet dan een zeer oude vrouw, een armoedige stumper, die de boodschaploopster is tusschen Thorshavn en Kirkeboe. Toen ik in de verte menschen bezig zag in het veen, trad ik op hen toe.
Zij was de machtigste vrouw in Wermeland, meesteres van zeven ijzermijnen, gewend te bevelen en gehoorzaamd te worden; hij was maar een ellendige, ter dood veroordeelde stumper, van alles ontbloot, met de bewustheid, dat elke weg hem te zwaar, elke kamer hem te eng was. Hij beefde van angst terwijl haar blik op hem rustte.
Dat is de plechtigste manier om iemands liefdadigheid in te roepen en zich met lijf en ziel onder zijn bescherming te stellen. Nu leed deze arme man aan zijn ziel. Ziehier zijn geschiedenis, zooals de pandit ze mij vertelde. Die brahmaan, eigenlijk een domme stumper, had een zeer mooie vrouw en een ondeugenden buurman, die hem haar afhandig maakte.
Ze neemt in lompen gekleede bedelaarskinderen op schoot en als ze op den weg een armen stumper voorbijrijdt, laat ze den koetsier ophouden en neemt den armen voetganger in haar sleê op. Gösta zit graag in 't blauwe kabinet, waar men het prachtige uitzicht naar 't noorden heeft over 't meer en leest haar verzen voor. Daar kan toch geen kwaad in zijn.
Een oud en gebrekkig man sprak hem om een aalmoes aan, en Paul gaf werktuiglijk een groot deel van het weinige, dat hij met zich nam want zijn gespaarde penningen liet hij op 't Uiversnest achter maar hij vond, dat die ouwe stumper niet zóó ongelukkig als hij was; en eindelijk, toen een groote zwarte wagen Hem langzaam stappende tegenkwam, een wagen waarop 'en groot zwart ding stond, toen dacht hij: dat 't bêter doarin as d'r uut was.
~Ruw~ gebruikt men, wanneer onder het platte, onbeschaafde uiterlijk toch een goede of edele kern verscholen ligt, evenals een ruwe diamant een groote innerlijke waarde verbergt. Bijv. een matroos kan ruw zijn en toch een edel hart bezitten. Wij herinneren aan het bekende gedicht van Asschenberg. Een blinde man zit aan den weg te bedelen; een rijk, deftig heer geeft den stumper een .... oortje (¼ stuiver); maar een matroos, die juist zijn gage heeft ontvangen, werpt hem een handvol zesthalven toe met den uitroep: »Daar, blinde bl....! dat is beter dan een oortje!" De uitdrukking was in dit geval wel eenigszins plat, maar niet laag of gemeen: zij was alleen ruw. Gemeen of laag zouden die woorden geweest zijn, als de rijke ze gebezigd had; zij hadden d
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek