Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 28 juni 2025
En het zien van haar kind, dat zij dood moest wanen en dat daar plotseling voor hare oogen verschenen was, was niet voldoende om haar de herinnering aan het verledene te hergeven! Mevrouw Bathory was opgestaan met verwilderde, maar toch nog heldere oogen. Daarna trad zij de stulp binnen, zonder iets gezien, zonder een enkel woord gesproken te hebben.
En weldra was er gebrek in de arme stulp. Doch koning Philippus had geen honger; hij at gebakjes bij zijne gemalin, Maria de leelijke, van het koninklijk huis der Tudor's. Hij beminde heur niet, doch hoopte die tengere vrouw te bevruchten om aan de Engelsche natie een Spaanschen koning te geven. Maar de verbintenis van een steen met een brandende kool mislukte haar doel.
Daar schittert ginds een ster van rossig goud, Als een robijn in maagde-lokken flonkert: De kleine stulp gelijkt het oog van ’t woud. In ’t geen begin noch einde omsloten houdt Wordt Liefde! Gij, door niets ter aard verdonkerd, Zie! hoe die zee van duister ’t stulpje ontvouwt!
Wanneer de moeder bij de wieg van haar kind zit, rust hij op het hoofdkussen en slaat met zijn vlerken een stralenkrans om het hoofd van het kind. Hij vliegt door de zalen der weelde en verspreidt daar zonneglans; hij gaat ook de nederige stulp niet voorbij en vervult deze met den geur van viooltjes.
En alzoo begon zich de voorzegging van Katelijne te verwezenlijken, want Uilenspiegel was nu tegelijk schilder, beeldhouwer, boer en ook edelman: immers de Klaassen voeren, van vader tot zoon, drie zilveren pinten in een veld van bruinbier. Maar Uilenspiegel bleef in alles ongedurig en Klaas zei dat, als dat spelletje zoo voortging, hij hem de stulp uit zou jagen.
Zwaar rollen de golven, aan ruischingen groot, Als de storm die te nacht in den horen stoot. Al wat we zagen was eeuwig grijs. Binnen gesloten schulp Werden we en wiesen we op ééne wijs; Ons rijk was de smalle stulp! Wat dreef ons begeeren naar ruimer gewelf? De groei onzer ziel, ons ontwaakte zelf! Boven ons wijken de wolken weg, Zeilen de zon voorbij.
Zij heeft nog nauw heur stulp bereikt, Of de angst doet plotsling haar verstommen; Op eenmaal hoort ze op 't kerkhofpad De doodsklok haar in de ooren brommen. Heur boezem weigert d' ademtocht, Al hijgend stort ze in 't stulpjen neder: "O moeder!" gilt zij siddrende uit, "Neen, nimmer zie ik Edward weder! "Ik volg hem in het rustig graf: 'k Voel mij 't geschokte harte breken!"
Was ik dan niet waard ouders en broers en zusters te hebben? Als ik mijn ouders in een paleis gevonden had, inplaats van in zulk een stulp, zou ik dan niet voor hen die teederheid hebben gevoeld, die vroeger mijn hart vervulde bij de gedachte aan een vader en een moeder, die ik niet kende, eene liefde die ik niet aan den dag kon leggen tegen den vader en de moeder, die ik zag?
De doggen, die voor stulp of hoeve waakten, schenen hun anders zoo woeste geaardheid te verliezen en kropen met ingetrokken staart en hangende ooren achter hun meester, die, zelf op zijn erf nederknielende, de gebeden voor de afgestorvenen opzeide en niet opstond, voordat de laatste man van dien talrijken sleep voorbij was.
Een boerehuis, meestal tot eene kleine sate behoorende, waar de schuur, de stalling van het vee en het woonhuis van den boer allen onder één groot dak vereenigd zijn waar dus dat groote dak als eene stulp of stolp die drie verschillende onderdeelen van een boerehuis overstelpt, heet in Friesland eene stjelp, verhollandscht tot stelp, en in Noord-Holland eene stolp.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek