Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 17 mei 2025
En een straal van troost en genade dreef de ontijdige overdenking weg. Ik wendde mijne stappen naar den tempel des Heeren; want verkwikking vroeg mijne ziel. Mijne voeten liepen dwalend over het wentelende kerkhofpad. En ik bevond mij op de half doorsletene knielbank van het beenderhuisje.
Zij heeft nog nauw heur stulp bereikt, Of de angst doet plotsling haar verstommen; Op eenmaal hoort ze op 't kerkhofpad De doodsklok haar in de ooren brommen. Heur boezem weigert d' ademtocht, Al hijgend stort ze in 't stulpjen neder: "O moeder!" gilt zij siddrende uit, "Neen, nimmer zie ik Edward weder! "Ik volg hem in het rustig graf: 'k Voel mij 't geschokte harte breken!"
Zij keert terug langs 't kerkhofpad, Geen ster bleef aan de kimmen gloren; De nachtuil stemde in 't stormgegrom, En deed haar 't somber lijklied hooren. Verwilderd hoort zij Edwards zucht In elk geritsel door de bladeren, En telkens waant ze, dat ze in 't loof Zijn bleekbestorven schim ziet naderen.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek