Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Achter hen, ten noorden, liep de Leie, een brede rivier, die alle aanval langs die kant onmogelijk maakte: vóór de slagorde vloeide de Groeningebeek welke door haar eigen breedte en haar lage modderige boorden der Franse ruiterij een onverwinbare hinderpaal aanbood; de rechtervleugel steunde tegen dit deel der wallen van Kortrijk in wier nabijheid Sint-Maartens kerk staat; de linkervleugel was door een bocht der Groeningebeek omvangen; in zulker voege, dat de Vlamingen als op een eiland stonden, en moeilijk konden aangetast worden.
Haar poppenkastje stond daar en haar boekenrekje, het stoeltje, dat hij voor haar had laten maken, haar versierselen, haar kleeren, haar sofa, haar bed, dat alles moest weg. Daarna ging hij van de eene kamer naar de andere. Hij rukte alles weg, wat hem hinderde en droeg zware lasten naar de auctiezaal. Hij steunde onder 't gewicht der zware sofa's en marmeren tafels, maar hij hield vol.
Maar het nieuwe lid bleek tegen den storm opgewassen; hij stond op, maakte een sierlijke buiging en begon op de innemendste wijze: "Mijnheer de president en dames ik vraag excuus, heeren vergunt mij mezelf aan u voor te stellen als Sam Weller, de zeer nederige dienaar der club." "Goed zoo, goed zoo!" riep Jo en stampte met den steel van de oude beddepan, waarop zij steunde.
Door het leven te gaan tusschen haar man en haar kind! Aan den eenen kant een knappe, lieve man, die haar in alles steunde en beschermde, en raad gaf, aan den anderen een blond jongetje, dat om haar heen dartelde en haar zijn lieve moeder noemde. Wat zoû het goed staan tegenover de menschen, zoo'n familie te zijn Eerst zoû het kindje, natuurlijk in de lange witte kleêren worden gekleed.
»Toe, gauw, m'n schouders!« steunde Klaas. »Ik kan niet, ik kan niet...., blijf staan, Klaas!« »Maar ik kan je niet meer dragen; verzet dan je voeten een beetje....« Jo deed het en 't gaf z'n vriend wat opluchting. »Probeer nu gauw los te komen, Jo!« riep Nel. Ze werd ongerust over haar broertje. Daar stond ze nu dicht bij hem en ze kon hem niet helpen.
MEVR. ALVING. Ja, ja, ja ... dat kan wel zijn. Ik wou alleen maar zeggen dat toen u een oordeel uitsprak over mijn huwelijksleven, u eenvoudig steunde op de algemeen gangbare opvatting. DOM. MANDERS. Nu ja; en wat zou dat? MEVR. ALVING. Maar Manders, nu zal ik u de waarheid eens zeggen. Ik heb het mijzelf plechtig beloofd dat u het eenmaal weten zou. U alleen!
"Amélie," zeide mama nog eens gestreng. De trap benee steunde en kraakte. Het luik schoof. Het hoofd van den burgemeester werd zichtbaar. "Mevrouw dames," begon hij. Verlegen verdween-ie weer, omdat de dames Zwaluw in zùlk kostuum een weinig landlooperig deden. "Kom, burgemeester wat doet u nou?" , gromde de oudste wethouder in het duister van het gat.
Zij hijgde en steunde smartelijk; haar keel was door het gesnik dicht gewrongen, maar zij durfde niet weenen, zoo bevreesd was zij, zelfs in de verte, voor vrouw Thénardier. Zij was gewoon zich te verbeelden, dat vrouw Thénardier altijd tegenwoordig was.
Over hare breedte kon men niet oordeelen, daar haar oever zich, zoo ver het gezicht reikte, uitstrekte, evenmin als over hare lengte, want de blik werd weldra gestuit door een eenigszins onbepaalden gezichteinder. Wat hare hoogte betreft, deze moest verscheiden uren gaans bedragen. Waar steunde dat gewelf op zijne granieten beeren?
En in-eens overmand door slapte, als verlamd door dof-loomenden weemoed en zelf-meelij, liet hij zijn schrijvende hand omvallen op 't papier en snikte even achter de andere, waarmee hij zijn hoofd steunde. Hij kon veel verdragen, maar dit was te hard, klaagde hij in zich zelf.
Woord Van De Dag