Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Zijn donkere oogen straalden als starren bij het matte bleek van zijn door het vasten vermagerd, onberispelijk gevormd gelaat; zijn baard, den fieren mond omkrullende, verdeelde zich op de borst en mengde zijne blauwachtige tinten aan de donkerder kleur van het golvende hoofdhaar. Hij was een Griek uit Zante, en eerst sedert korten tijd op den berg aangekomen.
Hij stond daar en wist niet wat te antwoorden. Hij keek even op naar Rozeke, met rechten, starren, kouden blik, een blik die haar deed ijzen; en dan ook even naar de barones, kort en schichtig, terwijl zijn lippen bewogen als om iets te zeggen dat er maar niet uit wilde. "Welnu?" drong zij ongeduldig, stampvoetend aan.
Daartegen is niets te zeggen. De volken hebben hetzelfde recht om zich te verduisteren als de starren. Dit is goed, mits het licht terugkome en de verduistering niet in nacht ontaarde. Dageraad en opstanding hebben dezelfde beteekenis. De wederverschijning van het licht is identisch met het voortbestaan van het ik. Constateeren wij bedaard deze feiten.
Wat is hy overstout, Die leven, lijf en ziel Den lichten wint betrout Op 't drijven van een kiel. En stuyft ter weerelt uyt, Daer loot geen gronden peilt, Daer 't schip aen starren stuyt En door de klippen zeilt.
De moed is hem in de schoenen . De sterke drank doet menigeen in het ongeluk . Wacht een poosje, tot zijn drift wat is. Hij is in ongenade . Een huis, dat , moet nieuwe fundamenten hebben; een huis, dat , verdwijnt weldra geheel in den lossen grond. Hij was niet standvastig genoeg en voor de verleiding. »'k Zie de starren aan den stillen trans."
Toen zij te slapen gegaan was zat hij kalm alleen; hij hoorde het geluid harer jonge stem nog, doch in zijn hart ontloken weemoedige gevoelens weder, het geruisch van de bladeren en de stille starren herinnerden hem, dat hij evenzoo waakte gelijk den nacht te voren. Hij lei zich neder bij het smeulende hout en wachtte op den slaap, zijn oogen bleven echter open en zagen de starren vermeerderen.
Ik denk ook dat niemand een leugenachtigen Brydone gelooven zal, wanneer hy ons wijs maakt, op den Etna veel meer starren gezien te hebben, dan men anders gewaar wordt, om dat hy daar boven de dikke dampen verheven was, het geen ze overnevelen verduisterende: vooral daar hy van die hoogte, deze dampen vergetende die nu tusschen hem en de vlakte der aarde waren, een zoo ten uiterste duidelijk en uitvoerig gezicht van geheel Sicilie, en wat niet al meer, zegt gehad te hebben.
Des anderen daags, met het aankomen van den dag ontwakende, was het eerste voorwerp, het welk my voor het oog kwam, een slang van zes voeten lang, die lynrecht boven myn hoofd hing, op den afstand van minder dan een voet, en met zyn bek naar beneden; hy had zyn staart om een balk van het dak geslingerd. Zyne oogen glinsterden als starren, en hy weemelde met zyn gespleeten tong in den bek.
De peinzende avond streept het purper westen Een damp van dauw golft langs de dicht-getreste Dons-klavers, dommlende als een wollen sprei Op ’t vale veld. De maan lachte uit het diep de starren tegen, En ’t zilvren meir-vlak lachte kabblend meê.
Tot Gawein vraagde aan Ysabele, in de blauwe nacht van maneschijn, die tusschen de zwarte kruinen van het donkere foreest, tusschen de zwarte kanteelen van den donkeren burcht neêr zeefde met zilveren vallen van licht, boven in den hemel de glanzende wemeling der starren: Ysabele, mijne zoete Ysabele, koninginne van mijner harte rijk, zeg mij: hebt gij mij lief?
Woord Van De Dag