Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !

Bijgewerkt: 22 mei 2025


't Was Consuela weêr die uitjuichte boven 't gegons der menschen en boven het getokkel der guitarra waarin Arturo's stem zich wiegde; ze was opgesprongen en had den dentiste om het middel gepakt, klaar tot dansen. Maar ze moest als gekastijd weêr naar haar plaats; want «'sta quieta, mujer!" galmde, bang voor te vroege drukte, de padrona van uit haar hoek.

Alles wat gij te doen hebt, is dat gij te gelijk met mij op het tooneel verschijnt, dat is dus tegen het einde van het stuk. Alles wat ik doe, moet gij nadoen, gij moet evenals ik, uwe oogen laten rollen, dezelfde gebaren maken en schuimbekken van woede, zooals ik ook doe. Gij zult zien dat het niets moeielijk is en ik sta er voor in dat gij beiden warm toegejuicht zult worden.

Mevrouw de weduwe Daubenheim, zijne zuster, bestuurt zijne huishouding; sta mij toe haar te waarschuwen van uwe komst," sprak Claudine reeds opgestaan, om zich te verwijderen.

»Vriendschappelijk althans; 't is mijne gewoonte niet in ieder kunstenaar juist een vriend te begroeten." »Dus niet eigenlijk twist gehad?" »Ik begrijp niet waarom gij mij zoo dringend ondervraagt op dit punt." »Wel, ik sta er op dit te weten, omdat de een of andere brouillerie daaruit kan ontstaan zijn, de eene of andere verkeerde opvatting, die.... die...."

"Maar," merkte Colline op, "in mijn qualiteit van gast heb ik mijn rok ook noodig." "Ik sta je toe in gekleede jas te komen." "Ik heb nooit een gekleede jas gehad, dat weet je even goed als ik." "Enfin, luister eens, we kunnen ook op een andere manier de zaak in orde brengen; jij zoudt niet op mijn soirée kunnen verschijnen en me je rok leenen."

"Neen, dat ware schande," bromde de andere; "en toch, toen ik onder de bende van den dapperen ouden Gandelyn diende, kenden wij zulke gewetensbezwaren niet. En deze onbeschaamde boer, die komt er zeker ook nog heelshuids af, daar sta ik borg voor!" "Niet, als gij het hem beletten kunt," hernam de kapitein.

Rebekka! wanneer ik niet in dit strijdperk verschijn, dan verlies ik roem en rang; verlies, wat de ziel van mijn leven is, die achting, waarin ik bij mijne broeders sta, en de hoop, welke ik heb, om eens dat groote gezag in handen te krijgen, hetwelk thans de bijgeloovige, onnoozele Lucas De Beaumanoir bezit. Dit is mijn lot, zoo ik niet verschijn, om tegen uwe zaak te strijden.

Toen mijn eigen naam werd afgeroepen, kreeg ik een koud gevoel om het hart, zooals ik nooit te voren ondervonden had, noch bij eenig gevecht, noch gedurende den orkaan, noch toen ik ter reede van Spithead klaar was om te water te gaan en naar den wal te zwemmen. »O macht der onbeschaamdheid, o geest van de algebra," zeide ik, »sta mij bij, of ik ben verloren."

In Godsnaam, laat het genoeg zijn! O, zie hem! Zie hem! Nu goed, laat hem dan opstaan, knarste Frank; laat hem dan opstaan! Sta op, ellendeling, gauw, sta op ... Hij gaf hem een schop, nog een schop, weêr een, om hem te doen opstaan. Maar Bertie bleef liggen. God, Frank, zie dan toch! riep Eve en zij knielde neêr bij het lichaam. Zie je het dan niet!!

Ik dacht waarlijk niet dat er zóó vele Nurksen en Stastokken op dit benedenrond hunne beminnelijkheden ten toon spreidden, en sta verbaasd over den gedienstigen ijver, waarmee de vingers naar hen worden uitgestoken.

Woord Van De Dag

rozen-hove

Anderen Op Zoek