Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !

Bijgewerkt: 16 juli 2025


't Is anders een hupsche borst onze Hoogwaardigste.... Sint-Odulf vergeve mij dat ik zoo van hem spreke; maar hij is vriendelijk en innemend: ofschoon ik hem net zooveel vertrouwen zoude als een kat in een bontwerkerswinkel: maar van een lijkmaal te bestieren, daar heeft hij nog geen verstand van.

4 Voorts begon hij: "Gij wilt dat ik vernieuwe de wanhopige smart, die mij het hart prangt, reeds zoo door harer te gedenken, voor ik er van spreke. 7 Maar zoo mijn woorden het zaad moeten zijn, dat schande doe opgroeien voor den verrader dien ik knauw, zult gij mij tegelijk zien weenen en spreken.

"Malligheid, Wouter!" mogt ze zoo zeggen, maar ik gaf haar een zoen, die klonk als een klok ... doch ik vergat tot wie ik spreke " Er school te veel poëzij in die schets, dan dat het hart eener vrouw haar niet meê zou hebben gevoeld, "En evenwel," zei Mevrouw Van , "en evenwel is zij verleid."

"Hoor eens, Santje!" antwoordde ik: "ik kan u thans niet alles zeggen; maar zoo gij mij verplichten wilt, doe dan uw best en maak, dat ik, al ware het maar een paar minuten, haar alleen spreke: en ik twijfel niet, of alles zal wel in 't effen komen. Ikzelf gevoel insgelijks behoefte om op een goeden voet met haar te blijven."

Het is erger dan of de wrede Noormannen weder gekomen waren, om de wereld tot een moordkuil te maken!" Robert d'Artois werd rood van toorn; hij bewoog zich ongeduldig in zijn zetel en riep: "Bij al de Heiligen des Hemels! Ik zal niet lijden dat men aldus in mijn tegenwoordigheid spreke. Ik weet wat ik te doen heb, Vlaanderen moet gevaagd worden; ik kan het niet helpen.

"Welnetuurlijk wel, man, weges spreke met je lijfelijke stem as doofstomme zijnde, netuurlijk!... Maar jij ben me met je vrage aldoor vóór ... Affijn, da's wel goed ook, want dan krijg 'k meer lucht in me overlaje gemoed.

"Toch op uw bevel, mijnheer De Witt." "Geenszins. Op bevel van den Raad van State. Henry Fleury de Coulan, heer Van Buat, is een landverrader." "Uwe Edelheid spreke toch zulk een hard oordeel niet uit over den man, door U met een geheime correspondentie met Engeland belast, en die misbruik van uw vertrouwen heeft gemaakt door er eigen correspondentie bij te voegen."

Dat zijn die namen, welke geheel of ten deele uit woorden en formen van woorden bestaan, welke slechts in de friesche taal voorkomen, en aan de andere nederlandsche gouspraken vreemd zijn. Tot die namen behooren de volgenden: Soepboer, dat is te zeggen: karnemelk-boer; sûpe, men spreke soepe ongeveer, is het friesche woord voor karnemelk; de friesche stedelingen zeggen suup; zie bl. 302 en 422.

"In 's Hemels naam," zeide Joan, met een diepen zucht: "dan zal ik moeten wachten tot ik mijn vad.... tot ik den Heer Baron zelf spreke." "Nu!" zeide Geert: "ik durf niet langer hier blijven: ik heb hier al lang genoeg mijn tijd verpraat.

Hij had immers gezegd: dat men mij nooit van dezen bloeddrinker spreke! Marius verliet het hôtel der porte St. Jacques, om niet in schulden te komen. Het leven werd streng voor Marius. Zijn kleederen en horloge te verteren, het was hem niets geweest. Nu echter moest hij van een onbeschrijfelijk iets, van niets leven.

Woord Van De Dag

1195

Anderen Op Zoek