United States or Tokelau ? Vote for the TOP Country of the Week !
Zij waren nog lichter dan de vlam, die ze had doen ontstaan; en toen deze uitging en er van het papier slechts de zwarte asch over was, dansten zij nog eenmaal boven deze heen, en waar zij ze aanraakten, daar liepen de roode vonken. «De kinderen kwamen uit de school en de schoolmeester was de laatste!» Dat was een pret, en de kinderen zongen bij de doode asch: «Snip, snap, snor, Basselor, Uit is het lied!»
Ze stonden beiden gezicht in gezicht. Stilte van een warmen slaap was om hen.... hoog de zon. Een blauwe rookgulp wolkte achter de snor van Vogel vandaan, vrij van achter de gulden tralies der knevelharen: lichtend wittig dan het licht in, stuivende pluisjes zondamp dan de ruimte door.
"Och malle jongen!" zei Cilly met een coquette beweging van haar hoofd en terwijl ze haar best deed, hare handen weg te trekken. "Ik dank je wel met die vreeselijke snor, die je er tegenwoordig op na houdt!" "O, geef me dan maar een kus op de wang, daarmee ben ik ook tevreden." "Neen, dien geef ik je niet. Toe mama, mag hij nu ophouden? Anders roep ik Miss Piper."
Eén sloot zich bijzonder bij hem aan, een bleeke man met neerhangende snor, waarop hij zenuwachtig kauwde, terwijl hij wonderen verhaalde van door het lot begunstigde verdierenpikkers, die rijk geworden waren door toevallige speculaties of door wat hen eerst een strop had toegeschenen.
Toen ze na een oogenblik terugkwam, waren haar hoofd en schouders dicht met witte sterretjes en stippeltjes bepoeierd. Eén hing er in haar snor, dat dadelijk tot een kristal-traantje versmolt. Kijk kijk! snieuwt het woarachtig al? riep hij verwonderd. Joa 't en 'k geleuve dat ze 'r dikke zal vallen, knikte zij.
Jozef drentelde achter in de kamer, waar de piano stond, heen en weêr op zijn hielen, langzaam het hoofd naar voren buigend, zijn tong tusschen de lippen van pleizier. Hij was in zijn zwarten rok en witte das, uitstekend in orde. Hij had aan zijn snor gelikt en zeî: Nee, Thilde, als je zoo'n pijn hebt, dan dansen we maar niet.
Hij hield zijn hooge gestalte nog heel fiks en recht; zijn wangen, te nauwernood gerimpeld, droegen steeds een frisschen blos, en hij bleef vlug op zijn beenen, zonder een schijn van stramheid. Hij verfde zijn snor en droeg een pruik en zijn dubbele rij valsche tanden getuigden duidelijk genoeg, dat hij aan den feestdisch des levens nog mede wenschte aan te zitten.
»Smijt hem er uit," riep een stem uit de achterzaal. »Mijnheer Wall is aan het woord," zeide de Voorzitter, op het magere heerschap met den langen snor en de blauwe bril wijzend, die wij reeds in het gezelschap van den heer Watkins hebben ontmoet. Doch de heer Wall scheen niet gewoon, in het openbaar op te treden, en het platform betredend, bekroop hem de vrees.
Het meest gewenscht vonden wij een' gordel met steenen, tule en neteldoek met goud bewerkt, en ik vond mijzelf heel mooi met mijn met kurk geteekende snor. Ik herinner mij dat ik, in den spiegel ziende naar mijn gezicht met zwarte wenkbrauwen, een vergenoegd lachje niet terug kon houden, ofschoon ik het ernstige gezicht van een' Turk moest vertoonen.
De snor, waar Julia zoo trotsch op is," vroeg Nel. "Neen, een snor heeft ze niet, dat is jammer," zei Leni. "Dat is niets, ga maar een eindje van de waschtafel af, dan sputter ik die er even bij." Brr! brr! naar alle kanten vloog het water. "Och, hoe jammer, nu heb je haar heelemaal bedorven. Die aardige oortjes lijken wel olifants-ooren."
Woord Van De Dag