Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 14 juni 2025
Zij versterkten thans elkander in de heftigheid van hare smart. De hartverscheurende droefheid, die haar in het begin overweldigde, werd opzettelijk hernieuwd, gezocht, telkens en telkens weder opgewekt.
Overal, waar hij kwam, zag hij tooneelen van smart en verwoesting. De dorpen en steden op zijn weg waren verwoest en ingestort, de bewoners waren gedood en enkele overlevenden zaten luid weeklagend op de puinhoopen hunner woningen en overlaadden Balin als hij voorbijreed met de bitterste verwijten.
Liesje's tranen echter hielden op te vloeien; er straalde zulk een wondervolle vrede van het kinderaangezichtje daar voor haar hoe schoon moest het zijn, zoo zacht te slapen, met zulk een gelukkig lachje, zonder de smart des levens te hebben ondervonden! "Ween niet, tante! Hij slaapt zoo rustig! hij ziet er zoo gelukkig uit." Toen keerde zij zich om en ging langzaam heen.
In hare halfduistere keuken zat zij in eenen hoek aan de innigste smart overgeleverd, en weende bij poozen met min of meer tranen, naar mate der angstigheid harer overdenkingen. Ongelukkiglijk hielp het weenen en klagen zoo min als de vermaningen en gebeden: het was al boter tegen den galg gekletst . Siska bleef haren wil doen.
En wat de kroon op alles zet, en de maat uwer wraak zekerlijk ten boorde vult, ook onze koningin Tomyris hebt gij gedood." »Tomyris leeft niet meer!?" riep Cambyzes, den spreker in de rede vallende. »Wij Perzen, zouden eene vrouw vermoord hebben? Wat is uwe koningin overkomen? Spreek!" »De smart over den dood van haar eenigen zoon heeft haar, nu tien maanden geleden, doen bezwijken.
Nadat zij de oogen in het rond geslagen had, als om hulp te zoeken, welke nergens te vinden was, en na eenige onsamenhangende uitroepingen, hief zij de ineengeslagen handen ten hemel, en barstte uit in tranen van onmatige droefheid en smart.
Dakerlia, door zijnen angst en zijn lijden verschrikt, overwon hare eigene smart, om hem te steunen en te troosten. Zij zeide hem dat alle hoop niet was verloren. Misschien vreesden zij ten onrechte een ijselijk ongeluk. Zij kenden immers de inzichten des vijands niet ...
Hij meende Marius hiermede op den weg te brengen, en dat "het kind" zou zwichten. Marius beefde: 't was de verloochening zijns vaders, welke men hem vroeg; hij sloeg de oogen neder en antwoordde: "Neen, mijnheer." "Wat wilt ge dan van mij?" riep de grijsaard, onstuimig, met vlijmende smart en vol toorn.
Hij leefde wederom meer en meer in eenzaamheid, geheel aan zijn treurigheid en zwaarmoedigheid overgegeven, in zijn smart heen- en wedergaande gelijk de wolf in zijn hok, overal de afwezige zoekende, door liefde verstompt. Eens had hij een ontmoeting, die een zonderlingen indruk op hem maakte.
In al 't verwarde drijven Der onrust om u heen, Daar kondet gij mijn stemme Niet hooren, neen o neen! Gij waart in gevaren, Die gij niet hebt vermoed, En hoordet niet mijn roepen, Dat zacht u heeft gemaand. Zoo moest Ik »halt" gebieden, En nu door deze smart Uit het gewoel u trekken Heel na aan mijn hart. Nu zie Mij eens in d'oogen En ga niet weder weg.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek