Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 10 juni 2025
BILLING. Hoera, er komt oorlog, er komt oorlog! DR. STOCKMANN. ... ik zal ze tegen den grond slaan, ik zal ze vermorzelen, hun vestingwerken voor de oogen van het heele rechtschapen publiek met den grond gelijk maken! Dat zal ik doen! ASLAKSEN. Maar doe het toch gematigd, dokter; schiet met mate.... BILLING. Welneen, welneen! Het dynamiet niet sparen!
De gedachten van spijt en wraak en minnenijd, welke zijn ziel vervulden, deden hem echter thans de beleedigingen, hem van alle zijden nagezonden, ternauwernood opmerken en zijn weg vervolgen zonder acht daarop te slaan. Buiten de poort gekomen, gaf hij zijn ros de sporen en stond in weinige oogenblikken voor het klooster. "Waar is vader Syard?" was wederom zijn eerste vraag onder het afstijgen.
Ik wist niet wat ik zeggen zou om hem onzen dank te betuigen; maar Mattia had een idée. Houdt u van muziek, mijnheer, vroeg hij? Heel veel, beste jongen. En u gaat vroeg naar bed? Met het slaan van negenen. Nogmaals dank, mijnheer. Morgen om zeven uren zullen wij bij u zijn. Ik begreep wat Mattia van plan was. Je wilt een concert aan den veearts geven, zeide ik.
Het gezelschap van Simonides zat doodstil, alleen Iras scheen vroolijk en opgewekt te zijn. Zoo naderden de twee den eersten paal. Messala, bevreesd om zijn eigen plaats te verliezen, ging bijna rakelings langs den muur, op gevaar af van zijn wagen te pletter te slaan. Toen zij de kromming omgereden hadden was slechts één wagenspoor te zien, zoo juist had de Jood den Romein gevolgd.
Toen had ik haar geslagen, en als zij nu weêrkwam zou ik haar weêr slaan en haar die kuren wel afleeren van altijd weg te loopen en mij te laten alleen. Bah! zoo'n beest, waarom niet; 't was als de rest, 't zocht zijn pleizier en haar eigen goed leven. Bah, zoo'n beest, waarom niet? Maar met dat al had ik toch maar niets geen macht iets te doen.
Mijnheer Laurence zag er zoo grimmig uit en sprak zoo heftig, dat Jo graag weggeloopen zou zijn, als ze maar gekund had, maar ze zat daar boven op het trapje, en hij stond er voor als een leeuw op haar pad. Ze moest dus wel blijven en zich er door heen slaan. "Heusch, mijnheer, ik kan het u niet vertellen; Moeder heeft het verboden.
O, ongetwijfeld slaan die vreeselijke wereldstormen diepe wonden, maar er is een God van liefde, die 't alles bestuurt, en zonder Zijn wil...." "Neen, natuurlijk, natuurlijk! Ongelukkig de mensch, die dat een oogenblik zou kunnen vergeten." Een God van liefde!?
Ik, ik word dol onder die kalmte! Maar heusch, Henk, ik zal Lawrence vergiffenis vragen, maar je moet me niet slaan, Henk. O, Lawrence, ik smeek je, ik hou zoo veel van je, wees niet boos op me, Lawrence, Lawrence! Zie maar, of ik niet van je hou. Hier is je portret, dat draag ik altijd op mijn borst. Zij was neêrgeknield bij de bank en hief haar gelaat op, als zag zij iemand.
Wil je me nu slaan, om wat voor twintig jaar gebeurd is? Waarom sloeg je me toen niet? Ben je vergeten, dat hij op Ekeby woonde, en wij op Sjö? Weet je niet hoe hij ons hielp in onze armoede? Wij reden in zijn wagen, wij dronken zijn wijn. Hebben we ooit iets voor je verborgen? Waren niet zijn knechten jouw knechten? Vulde zijn goud niet jouw zak? Heb je zijn zeven bergwerken niet aangenomen?
Doch Bob had zulk een gelukkig moment in zijn leven niet, en dat kòn ook niet, omdat hij de verkeerde bladzijde voor zich had. Hij had vergeten, om te slaan, omdat hij niet oplette. Eerst zocht hij overal, om het goede woord te vinden, doch toen zijne zoekende blikken het nergens ontmoetten, begon hij maar op goed geluk af. Och, och, wat had hij het ver mis!
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek