Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 1 mei 2025
Siddha moet morgen in de vroegte reeds op 't appél zijn om zijn kommando over te nemen, en ikzelf heb te huis nog heden, al wordt het nacht, verscheiden zaken te regelen vóór mijn vertrek, dat op overmorgen bepaald is. Wilt gij ons dus vergunnen, thans voorloopig u dank te zeggen voor uwe, als altijd, zoo vriendelijke ontvangst?
Een oogenblik later hief hij 't blad omhoog en wuifde er mede alsof 't een waaijer was. Komaan! riep Siddha ongeduldig, laat dat geknoei met uw goocheltoeren nu maar! 't Helpt u toch niet langer. En werp dat blad daar weg! Wij hebben genoeg van uwe kunsten!
Doet uw pligt! zei Feizi tot zijne volgelingen, en haastig droegen zij de bewustelooze weg.... En nu gij! zoo ging hij, Siddha naderend voort, terwijl hij zijn sabel uit de scheede toog.... Mijn leven heb ik verbeurd, sprak Siddha, zijn kleed openscheurend, stoot toe; ik verlang niets liever dan dat, ik wensch den dood als eene genade van uwe hand!
Tot afwisseling evenwel traden ook nu en dan zangers en zangeressen op, en vergastten de toehoorders met de voordragt van Perzische liederen, die bijzonder aan Selim en zijne vrienden schenen te behagen, maar Siddha een weinig eentoonig en ledig van inhoud voorkwamen.
Wat dan de reden van zijn voortdurend stilzwijgen kon zijn? Een vreeselijke twijfel begon nu hoe langer hoe meer zich meester te maken van haar gemoed; maar telkens ook wist zij dien wederom te onderdrukken en op nieuw zich te sterken in het vertrouwen, dat zij in de eer en het woord van haren Siddha bleef stellen.
Maar, zeide hij tevens, zich tot Siddha wendend, zoover als gij ben ik ongelukkig nog bij lange niet. Of ik misschien al eenige gunst in de oogen der dochter zal mogen vinden, van den vader durf ik mij gansch niet verzekerd houden. Dat zal mettertijd wel teregtkomen, merkte Feizi goelijk op, doch genoeg voor 't ogenblik van ons vertrouwelijk gesprek!
Nauwkeurig herinner ik mij dat niet meer; maar ik geloof wel dat wij er iets van meldden. Bedenkelijk! mompelde Siddha in zichzelf, inderdaad nog al bedenkelijk! De priester heeft natuurlijk door zijn handlanger omtrent onze reis vernomen wat hij weten wilde om mij te overbluffen, maar schijnt tevens tot eenig vermoeden omtrent Gaurapada te zijn gekomen.
Neen, die is mij niet bekend, zei Parviz, met moeite een glimlach bedwingend, maar gij zult hem misschien wel eens weerzien. Waarschijnlijk wel, hernam Siddha, hij schijnt hier thuis te behooren. Maar vertel mij dan eens iets anders. Hoe komt het dat er hier zooveel mannen zijn die in 't geheel geen baard dragen? Ik dacht juist dat uwe Mohammedanen zoo bijzonder op een baard gesteld waren.
Nog meer dan eens zag Siddha om en wierp hij een blik op de eerbiedwekkende gestalte van den wijze, zooals die met zijn tijger nevens zich nog geruimen tijd tusschen de hooge boomstammen door, aan den drempel zijner woning zigtbaar bleef. Daarna reed hij zwijgend en in gedachten verzonken naast zijn medgezel voort.
Hoe anders, kon Siddha niet nalaten te denken, hoe anders toch dat eenvoudige maal bij den kluizenaar in het gebergte! En 't was of Koelloeka ongeveer hetzelfde dacht toen zijn jonge vriend hem even aanzag; althans de blik dien hij toen juist in 't ronde wierp en zijn nauw zigtbare, door Salhana niet opgemerkte glimlach bewezen wel dat er ook iets dergelijks omging in zijne gedachten.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek