Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 3 juni 2025
Plotseling schrok ze hevig: een vogel vloog op uit zijn nest. Eene huivering ging over haar leden. Was zij dan zoo zwak? Zij bleef een tijd lang tegen een boom aanleunen, waarvan de schaduw haar verborg. De wind strooide de witte bloesems van de appelboomen op het groene gras. "Het is, alsof het sneeuwt!" dacht ze in zichzelf.
Zij schrok en lachte, met de hand op haar borst, Simon en Josse verwelkoomden met handdrukken en luidruchtigheid. Er werd een stoel gehaald, en pasteien en bier, en Tamalone moest dadelijk verhalen hoe hij gevlucht was en waar hij gescholen had.
Doch nauwelijks was zij dan eindelijk ingedommeld, of zij hoorde een stem aan haar oor, die klaar en duidelijk zeide: "ik herken je nog wel; ik vergeet je niet; ik ben stapelgek naar je...." Toen zag zij over haar heen zijn zwart gezicht, met de vreemde, wilde gloed-oogen. Zij wilde geluid geven in haar angst, maar kon niets uitbrengen. Dan schrok zij wakker en zag in het schemerdonker rond.
Ze voelde dat hij zijn stap vertraagde, en dat zijn arm lager zeeg en achterwaarts zich rondde. Ze voelde zijne hand sleeren langs haren rug en haar omvatten in haar leen. Toen merkte ze hoe dikke de sneeuw al zwijgend omlage streek, en zag ze den witten schijn van zijn gelaat uit den nacht opklaren en bukken over haar voorhoofd. Ze schrok subiet. Ze neep hare oogen toe en kon niet verder terten.
Waarop zij in eene mijn heele inwendigheid an 't smelte bracht door dat gezegde: "Meheer, ik ben atheïst en trouw nooit, want ik weet veels te goed, waar 'n mensch toe komme kan!" "Daar schrok ik toe zóó van, want 't was twee druppels water mijn eige gedachte, en och, christeneziele Venus was d'r maar 'n aroeang bij.
Hij zette onvoorzichtig zijn kommeken neer en zei kort, in schijn geen acht gevend op zijn woorden: Daags na Paschen. Daags na Paschen? Zij schrok en zag in haar geest het zotte gezicht van Mariëtte. Waar was Mariëtte naar toe? Romaan merkte dat ze schrok en dat hare vingeren over het tafeldoek koortsig aan 't peuteren gingen.
Ik geloof, dat niemand zoo vurig verlangt naar liefde van vele mannen als gij, sinds uw sneeuwblanke armen den moordenaar van uw broeder hebben omhelsd." Idoena schrok zeer van Loge's snijdenden spot: zij had alleen maar Bragi willen bedaren, en zeide dat dan ook.
Op de teenen slopen ze naar de andere kamer en keken door de reet tusschen deur en kozijn. Klaas zat maar geduldig te wachten. »Nog eventjes«, hoorden Jo en Nel hem zeggen. Daar sloeg de klok: een twee drie vier Klaas schrok er haast van, al had hij er ook op zitten wachten. »Pas op«, dacht hij, »nou komt het.« Maar er gebeurde niets.
Ziet zij een van hen met bleek gelaat droomerig staan, dan zegt zij: "Kom dichter bij mij...... Waar denk je aan?" "Aan niets, moeder". Hij schrok echter onwillekeurig. Zij schudt langzaam het hoofd en voegt er aan toe: "Ik verschaf je wel zorg, kinderen. Kom, kwel je niet al te zeer, ik zal er spoedig niet meer zijn". Zij omringen haar, zweren haar dat zij haar beminnen en beter zullen maken.
Nou hè, ik die tòch zoo graag mijn moedertaal hoort, 'k stap daar na binne en vraag: "donnez moi une tasse de café." Maar Fransch kon zij niet. Wel wier 'k, om mijn nette kleedij, in 'n amparte gelagkamer gelate, waar 'k door d'r beeldschoone dochter wier angesproke, da'k er van schrok, zóó'n beeld!
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek