Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 5 november 2025
Ik zal er mij niet voor schamen; je mag me voor mijn zorg betalen, als je dat verlichten kan. Maar blijf. Eline schrikte op met haar woeste oogen en haar verwarde haren, die Jeanne steeds tevergeefs wegstreek. En zij omklemde Jeanne wild, als dompelde zij zich, brandend van smart, in een koele bron van sympathie. O, engel, engel! gilde zij uit.
Eensklaps schrikte zij en richtte zich haastig, huiverend, omhoog. O God, daar begint het weêr! dacht ze, zichzelve opnieuw bewust. Er scheen een strijd in haar hersenen, een strijd tusschen haar onmachtig verstand en haren, zich steeds uitbreidenden waanzin. Onzeker greep zij een boek, dat op tafel lag en sloeg het open, om zich te dwingen verstandig te zijn, te lezen.
Hij schrikte als iemand hem aansprak. Vroeg Francine: Oomken, smaakt het niet? Dan schrikte hij, stak zijn kop nuchter vooruit, mummelde met werktuigelijke beleefdheid: Als het u belieft? Seffens was hij weer weg in gepeinzen.
Haastig verborg hij de horloges en juweelen onder zijn kleeren. Een klop op de deur schrikte hem op. »Wie is daar?« riep hij met schrille stem. »Ik!« antwoordde de stem van den Vos door het sleutelgat. »Wat is er?« vroeg de Jood ongeduldig. »Nancy vraagt, of we hem op moeten pakken en naar 't andere huis moeten brengen,« zei de Vos. »Ja,« antwoordde de Jood, »waar ze hem maar krijgen kan.
Het was hem of het bosch begon te leven, als met vele gezichten. Hij hoorde het getrappel van duizenden voeten, het doffe gemurmel van stemmen. Een groote fazant, met koperkleurige borst, fladderde door de takken boven hen. Na eenige oogenblikken, eindelooze uren van marteling, voelde hij een hand op zijn schouder. Hij schrikte, en zag om.
Ik voelde aan de kleeren, dat het Bruns was, en schrikte geweldig. Hij had een steek in zijn rug, die doorgedrongen moest zijn juist in zijn hart; hij was dood. Wat kon ik doen? Ik haalde alles uit zijn zakken, nam zijn mes en zijn revolver, en liet hem liggen.
Elsje ging vlug naar binnen. Zij had opeens een gevoel dat zij toch veel beter gedaan zou hebben niet in deze kleeding uit te gaan en zij schrikte erg toen ze zag, hoe ontstemd hare tante naar haar keek. "Ga terstond naar boven en verkleed je," zei ze fluisterend, waarop Elsje zoo snel mogelijk naar haar kamer liep.
In dien tijd echter was de landstreek woest en bar, en de inwoners namen tegenover Amandus eene vijandige, zelfs dreigende houding aan. Zulks schrikte zijne vrienden af; zij verlieten hem, op twee na, die noch voor ontberingen, noch voor bedreigingen terugdeinsden. Langzaam, zeer langzaam, verminderde het wantrouwen der bevolking.
"Army," vroeg zij angstig, "wat zegt gij? Wilt gij weg weg?" Hij schrikte en greep hare hand; hij wilde haar geruststellen, maar de ontstelde, rood geweende oogen zagen hem uitvorschend aan hij liet hare hand los en wendde zich af.
En die toon was Jules eene verrassing: hij schrikte van ze ze klonk zoo mooi van verdriet en hij was nu blij ze gevonden te hebben en blij zoo een mooi verdriet te hebben.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek