Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 8 juni 2025
Maar als noch gy noch de Adhipatti noch ik het wisten ... Hoofden van Lebak! Wie toch zal dan recht doen in Bantan-Kidoel? Hoort naar my, als ik u zeggen zal hoe er dan recht zal gedaan worden. Er komt een tyd dat onze vrouwen en kinderen schreien zullen by het gereedmaken van ons doodkleed, en de voorbyganger zal zeggen: "daar is een mensch gestorven."
Deze greep toe, maar bij het aannemen drong de punt van het mesje in den vinger van den knaap met het gevolg, dat er bloedvergiftiging bij kwam, en dat de bloeiende knaap na korten tijd dood terneerlag. De mollah weende luid, en onder het schreien werd hij wakker. Met een nederig hart en in een neerslachtige stemming gaf hij zich gewonnen en prees Allah.
En de overste antwoordt, zooals hij al eens te voren geantwoord heeft: "Wij zijn hier met uw man." Zij ziet hem aan. Hij staat daar stijf en rustig als altijd. Ze ziet naar de dragers achter hem, die schreien en naar heel die menschenmassa daar achter. Ze staat daar op de trap en ziet in honderden schreiende oogen, die angstig naar haar opzien.
Telkens als Antonoff het zingt, gaat de oude er van schreien.
Bovendien, daar hij priester was geworden, weende hij altijd bij het altaar, wanneer hij de mis bediende en velen zagen hem schreien over het lijden van den Verlosser, als iemand wien de tranen weinig kostten, als hij het wilde.
Jo verlangde niets liever dan haar hoofd neer te leggen aan dat moederlijk hart en haar droefheid en boosheid uit te schreien; maar tranen waren een onmannelijke zwakheid, en ze voelde zich zoo diep beleedigd, dat ze nog niet kon vergeven.
De vrouw van een zeer rijken christelijken koopman in Mosoel had een kind, dat hevig aan de oogen leed. Zij bracht den jongen naar het hospitaal; maar toen ze merkte, dat de behandeling hem pijn deed en aan het schreien bracht, hield ze hem thuis. Wij hoorden later, dat ze een griezelig middel had toegepast, door bijgeloof voorgeschreven.
»Neen,« antwoordden zij, »want wij kunnen niet langer dan een kwartier iederen avond onze zwanenhuid afleggen en menschen zijn; daarna worden wij weer in zwanen veranderd.« Het zusje begon te schreien en vroeg: »Kun je dan niet verlost worden?« »Ach neen, dat is te moeilijk.
Maar dan laat hij volgen, wat wij kennen als het volkssprookje van het doodshemdje: het gestorven kindje, dat zijn moeder komt vragen om niet langer te schreien, opdat zijn doodshemdje kan drogen. En het is opeens een veel inniger geluid dan het in duizend tonen gezongen memento mori.
"Leendert!" stamelde de zieke en vader boog zich nu over haar en zeide schor van het schreien: "Ben je ziek, Elsje, ziek en " toen zag hij het kleintje in haar armen. "Een jongen. Leendert, die jouw naam draagt." En vader nam ook dit kind in zijn armen en kuste het.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek