Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 24 mei 2025
Terwijl hij las, werd zijn gezicht doodsbleek, en viel hij terug in zijn stoel. Een verschrikkelijk gevoel van walging kwam over hem. Het was hem of zijn hart ten doode toe bonsde in een ledige holte. Na twee, drie minuten van een huiverende stilte, keerde Dorian zich om, stond achter hem stil en legde hem de hand op den schouder.
Het rijtuig was vertrokken; het huis gesloten. Ik hing mijn harp over den schouder; dit had ik vroeger zoo menigmaal gedaan en het trok thans Capi's aandacht; hij richtte zich op en keek mij met zijn glinsterende oogen aan. Kom Capi! Hij begreep dit en sprong blaffende tegen mij op.
Met deze woorden zijn nieuwen leerling aankijkend, nam Sikes Oliver's muts af en gooide ze in een hoek; toen greep hij hem bij zijn schouder, ging bij de tafel zitten en zette den jongen vlak vóór zich. »Nou, ten eerste, weet je wat dit is?« vroeg Sikes, terwijl hij een zakpistool opnam, dat op tafel lag. Oliver antwoordde toestemmend.
Hij kon niet eindigen; reeds was de heer rechtgesprongen, en riep nu met oogen die van trotschheid fonkelden: "Napoleon? De groote Napoleon? Hij is hier te midden der Markt gekomen, op een wit paard; hij heeft mij vriendelijk op den schouder geklopt en mij gezegd: u maak ik burgemeester van Gheel voor geheel uw leven!
Toen viel zij hem om den hals of zij hem wilde kussen, maar nam hem tegelijk handig den ransel van den schouder en liep er meê weg. Toen zij nu alleen was klopte zij er op en beval de soldaten, dat zij hun vorigen meester moesten gevangen nemen en uit het paleis wegbrengen. Zij gehoorzaamden, en de valsche vrouw liet nog meer manschappen volgen, die hem over de grenzen moesten jagen.
In de boomkruinen konden toch nog altijd van die onschuldige musschen te schieten zijn, die, behoorlijk opgepend, door de beste gaarkeukens aan hunne klanten voor vette leeuwerikken of vinken voorgezet worden. Ik volgde toen de boschpaden, die op den grooten weg voerden. Waarlijk, de jachtduivel had bezit van uwen onderdanigen dienaar genomen. Ja, ik droeg mijn geweer niet meer over den schouder.
Ik maakte een diepe buiging en antwoordde, dat ik zeer veel verplichting had aan Navarro, die mij de protectie had verschaft van een staatsman, dien men met recht "den fakkel van den ministerraad" noemde. Bij dit vleiend antwoord klopte don Balthazar mij lachend op den schouder en zei: "Ge moet morgen nog maar eens naar den eersten minister gaan, dan zult ge wel beter over hem tevreden zijn."
Ook aan beeldhouwwerken ontbrak het in dat groote vertrek niet. Men zag er onder anderen het beeld van een krachtig man die uit een zak van bokkenleder over zijn schouder hangende, water in een schelp goot, hetgeen een aangenaam geluid veroorzaakte.
Er volgde een oogenblik stilte, en daarop de oogen weder opslaande en mij aanziende vroeg hij: "Zijt gij gekwetst?" "Aan den schouder...... En gij, kolonel?" "Mijn elleboog moet verbrijzeld zijn...... Ik herinner mij nu, het is dezelfde kanonskogel, die ons zoo toegetakeld heeft, mijn jongen". Hij wende eene poging aan om overeind te gaan zitten.
Verwerft het hemelsch Vaderhuis, God wil den strijd, op dan, te wapen! God gaat U voor op d' eerebaan: Het Kruis verwint de Halve Maan!" De monnik zwijgt! Een heilig beven Doorstroomt de borst van jong en oud, En plots'ling galmt het langs het woud: "God wil den strijd! Wie zal weerstreven?" En wie er keert naar burcht of kluis Hecht op den schouder 't heilig kruis!
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek