Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 11 mei 2025
Van Wladimir Joeschkoff zegt men te Kazan, dat hij een ontwikkelde, verstandige man was, altijd vroolijk, goedhartig en steeds geneigd tot plagen en schertsen, eene eigenschap die hem tot zijn' dood toe bijbleef. Pelageja stond ook bekend als eene goede, maar niet al te verstandige vrouw. Zij was zeer godsdienstig en ging na den dood van haar' man naar het klooster Optinaja Poestienja.
In zijn antwoord had hij geprobeerd te schertsen over de langzaamheid en de overdreven voorzichtigheid van de Westlanders; maar tegelijk was hij geëindigd met te zeggen, dat als ze eens begonnen, dan ging het ook met stoom. Hij hoopte dan nu ook maar, dat het in dit geval... enz.
Zij voelde zelve dat zij den rechten toon niet meer trof, doch zoo vaak zij beproefde een anderen aan te slaan en met de tweelingen of den kleinen Alexander te schertsen zooals vroeger, dan kon zij die gedwongen vroolijkheid maar een oogenblik verdragen. Weldra volgde daarop een uitbarsting van smart, dikwijls met tranen gepaard, en zij was genoodzaakt hare lievelingen te verlaten.
"O, Nicht, welk een ontzettend, 'kwaaddoen opdat er goed uit voortkome. Daartoe kan ik niet behulpzaam zijn." "Ik zou u liever hooren redeneeren dan schertsen," zeide Ophelia.
Als tufbreukelingen, poogde ik te schertsen. Maar de grap, die trouwens walgelijk flauw was, ging heelemaal niet op. Wij keken elkander roerloos, met verstarde oogen aan. 't Was negen uur. Een stilte als die des grafs hing over het verlaten plaatsje.
Daarom sloeg hij voor, dat zij Charmion zou zenden, en wel vergezeld van haar slimme gebochelde kamervrouw, aan wie de imperator zelf den naam Aisopion gegeven had. Hij was Charmion altijd genegen geweest, en de bruine dienares kon hij niet aanzien zonder met haar te schertsen.
Schertsen kunnen wij en bezighouden ook. Wij reden door de poortdeur binnen. Naar de beschrijving, ons door den kleermaker gegeven en door den indruk dien het gebouw, van uit de verte, op mij gemaakt had, dacht ik zoo iets als een slot of kasteel te zullen zien. Maar hoe viel dat tegen! Het was wel een lang en hoog gebouw, maar mocht veeleer een bouwval heeten.
Maar dans' de mug ook in den zonneschijn, Zij kruipt in reten, als de lucht betrekt; Begluur, als gij wilt schertsen, mijn gelaat, En richt uw doen naar mijnen blik, of ik Leer op uw bol u beter maat te houën. 34
"Ik bid u, o doorluchtige nicht, laat dit bitter schertsen. Mij is de hoon die u geschied is, diep ter harte gegaan: een slecht en verachtelijk volk heeft u in het aanzicht getrotst, en uwe waardigheid is miskend geweest; maar bedroef u toch niet, want geen middelen ontbreken ons om die vermetele onderdanen te temmen en te bedwingen." "Kent gij uw nicht, Mijnheer De Chatillon?
"'t Komt zoo in 't rijm te pas," fluisterde ik hem toe. "Jokken beteekent hier zooveel als schertsen," zeide Helding, aan wiens nauwluisterend oor de aanmerking niet ontsnapt was. Hij vervolgde: "Die tandjes, wit als elpenbeen," Toen zei zij: "aan mijn werk mag heden niets ontbreken. En, als de moeder van de min, Wil ik, hetgeen ik schiep, doen prijken met het teeken, Dat elk herken."
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek