Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !

Bijgewerkt: 11 mei 2025


"Het ware te wenschen dat alle radicalen zoo waren als Miss Beatrice," zeide Geoffrey, die kriegel werd, met een zwakke poging om te schertsen. Doch niemand scheen hem te hooren. In woede ontstoken, stond Elisabeth tegenover haar schoone zuster; een blos van toorn had haar bleeke wangen gekleurd, haar lichtgrijze oogen fonkelden en haar magere vingers waren samengeklemd.

Maar wat praat ik; U gelieft immers slechts te schertsen; komt heeren, een nieuwe kan. Marten, vul de ledige nogmaals. De heeren zullen thans wel gemerkt hebben, dat het bier zwaar genoeg is, om er een vroolijk hart van te krijgen."

In werkelijkheid was ik er niet rouwig om, dat we hem hadden opgenomen, daar hij en zijn vrouw ons van veel dienst waren. Niettegenstaande zijn ouderdom was hij gezond en taai, en zonder eenige vermoeienis te toonen, trok hij een slede van den morgen tot den avond. Hij bleek vreedzaam en eerlijk, was altijd goed gehumeurd en tot schertsen geneigd.

Hier, scheurt hem het vel van het hoofd, en smijt hem dan boven van de muren af. Het schertsen is uw ambt; kunt gij nu schertsen?" "Gij behandelt mij beter, dan gij beloofdet, edele ridder," stamelde de arme Wamba, wiens gewoonte van schertsen zelfs niet door het onmiddellijke vooruitzicht van den dood kon overwonnen worden.

"Wat kijk je?", zei ze droog, stem die nauwlijks een klank had. "Ik kijk zoo maar zoo maar" lachte hij, met heet-kroppend gewring in de keel. "O kijk je zoo maar," staarde ze voort, 't gitzwart gestoei van 'r oogen in gurgel van lach. "Zoo maar" herhaalde hij, pogend te schertsen. Dan stond-ie op, verzette den stoel naar 't raam, speelde met Saartje.

Of wilt gij: O deze, mijn schelp, zoo ik haar niet prik of Zeg, zachtjes aan, mijn man, of wel: Ik zal een haan koopen van honderd lire. De koningin, een weinig boos, hoewel al de anderen lachten, zeide: Dioneo, houdt op met schertsen en zeg een mooi gedicht op en zoo niet, dan zult gij kunnen bewijzen hoe kwaad ik kan worden.

De schoone meisjes stoeien en schertsen, alsof 't nooit zal eindigen. De wijsgeeren, dichters, schilders aanschouwen deze verrukking en weten niet wat er van te maken, zoo zijn zij er door begoocheld.

Kee en Jans vonden dit »allerdolst", en schaterden het uit. Willemien richtte een vragenden blik naar André, waaruit eene wereld van bittere verontwaardiging zich openbaarde. André hield zich zeer ernstig, met heldenmoed allen lust tot schertsen onderdrukkend. Hij greep oogenblikkelijk de gelegenheid aan, om het vraagstuk der kostumen tot de repetitie van den avond uit te stellen.

"Wèl 'n dokter", poogde Eleazar te schertsen: "dan ben je in 'n wip beter hoor je?"... "Maansjene néé 'n dokter maansjene j

Je heb daar toch niets te zoeken?" "Geef me den sleutel." Ze trachtte te schertsen. "Daar is niets in ...." "Zoo! is daar niets in? Daar is toch wel wat in?" "Neen," zei ze, en diep beet ze met haar tanden in haar lip. "Och een kast zonder iets erin. Wat doe je dan met een kast, waar niets in is?" "Er is wel wat in." "Wat is er dan in?" "Mijn kleeren zijn erin!"

Woord Van De Dag

vuistdreigend

Anderen Op Zoek