Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 12 mei 2025
Het scherm viel, maar de vier acteurs werden teruggeroepen en Eline zag hem weder, buigende met een koelen, onverschilligen trek, die afstak bij de glimlachjes van den tenor, de forte-chanteuse en de chanteuse-légère. Het publiek rees op, de deuren der loges openden zich...
Maar niemand durfde mij daarom verdacht maken; mijn algemeen geachte naam was als een scherm en schild boven mijn hoofd. Ik had overigens de schade wel kunnen dragen, maar de plaats zelf had die niet kunnen lijden. Zoo werd er besloten een binnenlandsche lijn aan te leggen. Toen dat gebeurd was, ben ik eens in het geheim gaan opnemen of er een zijlijn aan te leggen was.
Aanvankelijk namen wij vol enthousiasme onze schellinkiesplaatsen in, en brachten, als echte théater-habitué's een minuut of tien ongegeneerd zingend, spuwend en schreeuwend door. Wij gaven, zooals Hannes terecht opmerkte: »geen sjoege.« Toen het scherm opging, riepen wij allebei »ssssst«, en kropen toen op handen en voeten onder de banken door naar de nooduitgang.
"Ga de personen in de andere kamer waarschuwen en laat ieder zich op zijn post begeven, opdat zij gereed staan, als het scherm wordt opgehaald. Mijne Heeren! Maakt u gereed." En door De Faam geholpen, zet de Prins zijn Mercuriushoed op, neemt zijn staf in de hand en begeeft zich achter het tooneel, om te kunnen verschijnen, als het zijn tijd is.
't Is wazig-fijn-en-blauw alom, met vreedzaam-golvende, wegdoezelende lijnen, tot waar de forsche Pyreneeën rijzen, als een scherm van glorie dat de wereld begrenst.
't Was drie uur, de klok had juist geslagen. De lichten op de zaal waren alle uit, behalve 't electrisch lampje, dat zijn blauw-matten schijn zacht over Geertjes bed heenwierp. Buiten de zaal vóór de open deuren zat de waakzuster met een scherm om haar tafeltje, waarop 't licht brandde. Heel rustig was 't op de zaal. De zieken sliepen meest allen, men hoorde 't tikken van de klok.
Toen 't "Veillons" behoorlyk was afgespeeld, mochten al de vaderlanders weer gaan zitten. Nu eindelyk voor goed, goddank! Het scherm ging op, en 't woord was aan Rotgans: Ja, Minos, aan 't geschenk dat ik u heb gegeven, En uit de kerk geschaakt... W
"Dank je, Schaeck!" zeide Berkheij: "zonder jou ging die vervloekte Waal mij wurgen." De trosknaap, een lange, vijftienjarige, sterkgespierde jongen, die, bij 't leger opgevoed, boven de Leidsche knapen het voordeel had van in de scherm- en vechtkunst wel geoefend te zijn, trad met een grimmigen blik op Schaeck toe. "Dat zul je mij betaald zetten," zeide hij: "waar bemoeit gij je mee?"
Wat dan nog meer, dat ik draal en wijl en voortkruip met ongesloten mond? Is er wel eenig beslissend vaarwel? Mijn zangen zijn hiermee geëindigd, ik laat hen na, Van achter het scherm, dat mij verborgen hield, kom ik nu naar voren, en ga regelrecht op U toe.
Toen hij de deur achter zich sloot, trok Dorian Gray aan de bel, en Victor kwam met de lampen, liet de gordijnen vallen. Dorian wachtte ongeduldig, tot hij weg zoû gaan. De knecht scheen voor alles eeuwiglang tijd noodig te hebben. Zoodra hij de kamer uit was, stortte Dorian op het scherm toe en trok het weg. Neen, er was geene verdere verandering in het portret te zien.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek