Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 3 mei 2025
Zou hij in de zaal durven verschijnen? Als dat waar was, dan zou die fielt er niet gemakkelijk afkomen. Hij!... zou hij bij de trekking tegenwoordig zijn!.... dat was zoo onwaarschijnlijk, dat het niet mogelijk scheen. Laten wij er evenwel dadelijk bijvoegen, dat het gerucht slechts een praatje was. Baas Sandgoïst was kalm en voorzichtig te Drammen gebleven.
»En wat weet gij verder? Kom, zusjelief, spreek op. Bij voorbeeld, hoe heet hij?" »Hij heet Sandgoïst." »Sandgoïst?" »Ja. Kent gij hem misschien?" »Neen," antwoordde Joël. Hulda had zich reeds de vraag gesteld, of zij alles aan haren broeder zou vertellen, wat in de herberg gedurende zijne afwezigheid voorgevallen was.
Maar een dagbladartikel, dat op het juiste oogenblik in het »Morgenblad" verscheen en door alle overige dagbladen overgenomen werd, stelde de lezers weldra op de hoogte van hetgeen voorgevallen was. Spoedig wist iedereen van welken aard de tusschenkomst van Sandgoïst geweest was, en op welke wijze het loterijbriefje in zijne handen geraakt was.
»Ja, ook onder dezelfde omstandigheden!" antwoordde Sylvius Hog. »Toen gij, lieve Hulda, geweigerd hadt, dat loterijbriefje aan Sandgoïst af te staan, had gij het niet aan uwe moeder moeten geven." De jongelieden wisten niet wat te antwoorden. Toen zij het loterijbriefje aan hare moeder overreikte, gehoorzaamde Hulda aan een innerlijk gevoel, dat men niet kon afkeuren.
»Op dien dag zult gij hier eerst te huis wezen, wanneer gij vóór dien tijd niet afbetaald zult zijn!" riep Joël in de hevigste gemoedsbeweging uit. »Ik verbied u te spreken, zooals gij in tegenwoordigheid van mijne moeder en zuster deedt!" »Hij verbiedt mij!...." grijnsde Sandgoïst tartend. »En zijne moeder verbiedt die mij ook?...."
»Wanneer Ole Kamp teruggekeerd was van zijne zeereis," antwoordde vrouw Hansen, »zou hij in de gegeven omstandigheden, niet geaarzeld hebben, om zijn loterijbriefje aan Sandgoïst af te staan." »Dat is zeer goed mogelijk," hernam Sylvius Hog, »maar hij alleen was rechtens bevoegd die wijziging in zijne wilsbeschikking te maken." »Tu, tu, tu! Hij is dood!" »Maar, als hij eens niet dood was?
Maar, al konden die nieuwtjes-uitkramers tot geen overeenkomst geraken omtrent de aanbiedingen, die aan Hulda Hansen gedaan waren, de menigte was het toch volmaakt eens in hare meening omtrent den woekeraar van Drammen. »Wat een vervloekte fielt! die Sandgoïst!" »Juist gezegd: een fielt! een schoft!" »Geen medelijden met die brave bergbewoners te hebben! Het is schandelijk, niet waar?"
Maar wat mij woedend maakt, is, dat het die inhalige Sandgoïst zal zijn, die met de bijgeloovige opgewondenheid van het publiek zijn voordeel zal doen! Nu men aan dat loterijbriefje van den armen Ole Kamp eene bovennatuurlijke waarde hecht, zal hij die gaan exploiteeren!" »Natuurlijk," zei Joël, »tenzij hij het briefje voor zich wenscht te behouden."
Dat al die aanbiedingen op een dwazen grondslag steunen, is mijne innige overtuiging. Maar de geestdrift bestaat en zal nog aangroeien en dat te sterker, naarmate de trekkingsdag zal naderen. Zijt ge dat met mij eens of niet?...." »Verder!.... verder!...." bromde Joël. »Nu ben ik in de eerste plaats handelsman," ging Sandgoïst voort. »Waar wat te verdienen valt, ben ik bij.
Zou hij dan niet moeten gelooven, dat hunne moeder zeer ernstige redenen moest hebben, om te handelen, zooals zij gedaan had? En dan.... welke waren die redenen? Daar stond haar verstand werkelijk voor stil. Wat voor geheim kon er tusschen haar moeder en dien Sandgoïst bestaan?.... Waarlijk, onbegrijpelijk! Het kon niet anders, of daar moest iets achter schuilen.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek