Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 28 juni 2025
Saperli zal hem een brief zenden, hem vragen, of Saperli dood mag liggen en niet de man hier in huis.» Rudy drukte hem de hand en zei: «De brief komt daar niet aan en geeft ons hem niet terug!» Het viel Rudy niet gemakkelijk, hem de onmogelijkheid daarvan te doen inzien. «Nu ben je de steun des huizes!» zei zijn tante en pleegmoeder, en Rudy werd dit ook. Babette.
«Weet je het al, jij, die altijd in de keuken zit? De molenaar weet nu alles. Maar dat heeft een mooien afloop gehad! Rudy kwam hier tegen den avond, en hij en Babette hadden veel met elkaar te fluisteren en heimelijk te spreken, zij stonden in de gang voor de kamer van den molenaar.
De ijsjonkvrouw reed op den suizenden wind over de diepste dalen heen. Het sneeuwdek strekte zich heelemaal tot aan Bex uit, de ijsjonkvrouw kwam ook daarheen en zag Rudy in den molen zitten, hij zat dezen winter meer in huis, dan anders zijn gewoonte was, hij zat bij Babette. Den volgenden zomer zou er bruiloft gehouden worden; zijn ooren suisden hem vaak, zoo druk spraken zijn vrienden daarover.
Het gaat niet gemakkelijk, zulke dingen geheim te houden; het is als zand in een zeef, het loopt er doorheen; en spoedig was het bekend, dat Rudy, hoe braaf en goed hij ook was, onder het dansen kuste, en toch had hij niet eens diegene gekust, die hij het liefst had willen kussen. «Ja!» zei een oude jager, «hij heeft Annette gekust; hij is met A begonnen en zal het heele ABC wel doorkussen!»
«Meer heeft de aarde mij niet te geven!» riep Rudy uit. En de avondklokken klonken van de bergen van Savoye, van de Zwitsersche bergen; in het Westen verhief zich in den gouden glans het zwartachtig blauwe Juragebergte. «God geve je het heerlijkste en het beste!» zei Babette. «Dat zal Hij doen!» zei Rudy. «Morgen zal ik het hebben! Morgen ben je geheel de mijne, mijn eigen, lief vrouwtje!»
Klim maar over de bergen, ik heb u het klimmen immers geleerd! Verbeeld u maar niet, dat ge naar beneden zult vallen, dan blijft ge wel hangen!» Dit zeggende sprong de kater weg; want hij wilde niet, dat Rudy zou merken, hoe de treurigheid hem in de oogen te lezen stond.
De oom van Rudy was nog een krachtig jager en verstond bovendien het kuipersambacht; zijn echtgenoote was een kleine, levendige vrouw met een vogelgezicht, oogen als een adelaar en een langen, met haar begroeiden hals. Alles was hier voor Rudy nieuw, kleederdracht, zeden en gebruiken, zelfs de taal; maar deze zou het oor van den knaap wel spoedig leeren verstaan.
De prachtigste van alle straten was als het ware uit den grond opgerezen, sedert Rudy hier als knaap geweest was; het scheen hem toe, alsof zij ontstaan was uit al de lieve huisjes, die zijn grootvader gesneden had en waarmee de kast te huis opgevuld was, alsof deze zich daar neergezet hadden en krachtig opgegroeid waren, evenals de oude kastanjeboomen.
«We moeten hem uit de mand halen, het is om razend te worden, zooals hij ons aankijkt! Maar hoe heb je hem weten te krijgen?» Nu moest Rudy vertellen, en de molenaar zette gedurig grooter oogen op. «Met je moed en je geluk kan je wel drie vrouwen onderhouden!» zei de molenaar. «Ik dank u!» riep Rudy uit.
«Je laat je niet licht door iets afschrikken!» zei de molenaar. «En gij houdt altijd woord!» zei Rudy. «Ieder heeft zijn eigenaardigheid!» «Maar waarom heb je den nek niet gebroken?» vroeg de molenaar. «Omdat ik vasthield!» antwoordde Rudy, «en dat doe ik nog! Ik houd Babette vast!» «Maak eerst maar, dat je haar krijgt!» zei de molenaar en lachte; en dat was een goed teeken, dat wist Babette.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek