Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 1 juli 2025
Elsje durfde niet tegen te stribbelen en in een oogenblik had de handige, oude dame haar de mooie, rose jurk aangetrokken. Het kostbare parelsnoer werd weer om haar hals bevestigd, toen sloeg grootmama den arm om haar heen, trok haar naar zich toe en zei: "Zullen we nu samen weer naar binnen gaan?" "Ik durf wezenlijk niet," zei Elsje bevend. "Kom, kom, een beetje moedig wezen.
De beide andere heeren liepen met gespannen gezichten in en uit en gedurende de korte oogenblikken, dat zij binnen waren, spraken zij apart. Eens werd mevrouw Maylie weggeroepen en kwam, nadat zij bijna een uur lang weg was geweest, terug met oogen, gezwollen door het schreien. Dit alles maakte Rose en Oliver, die niet in de nieuwe geheimen deelden, zenuwachtig en ongerust.
Dan weder twee even mooie kameelen, die een sedan-chair, een soort draagstoel, tusschen zich hadden, waarin het jonge in rose zijde gekleede bruidje met twee familieleden, waarschijnlijk de beide moeders gezeten waren en daarachter eenige open rijtuigen, ook bont gesmukt, met familieleden of gasten. Er was dien middag meer te zien.
En de boer en boerin konden hem nu eenmaal niets beters geven. Dat hij zoo dicht bij de beesten was, vond hij wel gezellig. Soms als hij nog een poosje overeind zat te denken, kwam de koe en stak hem zijn rose neus toe, alsof ze om eene liefkoozing bedelde; de hond likte hem, en het paard keek hem zoo goedig en vriendelijk aan.
Dat mooie licht van het Oosten, die vlammengloed der zon, schept de heerlijke kleuren van zacht rose tot geel, van geel tot rood, tot violet en donkerblauw, die leven bijzetten aan het antieke marmer der tempels en over de witte, schitterende gebouwen van het moderne Athene een glans spreiden, waardoor ze passen bij het warm getinte geheel.
In Holland vinden de wolken geen klokkentorens om ze tegen te houden, noch boomen of heuvels, en dus komen ze van alle kanten aandrijven, wit en rose en zwart, bruin, oranje of rood, al naar den tijd van den dag, en door den wind voortgestuwd.
Maar de beroemdste en fijnste, meest poëtiese scholastisering van de ridderromantiek is toch de »Roman de la Rose" die een jonge geestelik opgevoede edelman uit Orleans omstreeks het jaar 1240 geschreven had.
Alles stuk voor stuk binnen brengend met de hulp van een dienstmeisje, maakte ze de legerstede op, waar wij bij waren. Een lange, zachte matras van dons kwam eerst, die op den grond wordt gelegd in het midden van de kamer. Dan twee lange, enorm lange kussens met rose zijden eindstukken, die in positie werden neergelegd.
Rose was, dadelijk toen hij binnenkwam, heel bleek geworden, maar dit kon het gevolg zijn van haar ziekte. Zij boog alleen, en wachtte, terwijl zij zich over de planten voor het raam heenboog, zwijgend tot hij voort zou gaan. »Ik ik had hier al eer vandaan moeten gaan,« zeide Harry. »Dat had je zeker,« antwoordde Rose. »Vergeef me, dat ik het zeg, maar ik wou, dat je 't gedaan had.«
En 't scheen al alsof die rare gril bij stilzwijgende overeenkomst maar liever zou worden genegeerd, toen hij opeens lacherig verlegen naar mij opkeek, en er waarachtig een schuchter rose opbloosde in zijn groezelwitte gezicht.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek