Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 1 juli 2025
En toch zouden die zoo teere en kleine handen, die voor de liefkoozingen van een lip zoo zachte kinderhanden, waarin Rodolphe zijn opnieuw bloeiend hart had nedergelegd, toch zouden die blanke handen van Mimi spoedig het hart van den dichter met haar rose nageltjes verminken.
Nadat dit kunststuk volbracht was, stond hij op en hinkte zoo vlug hij kon, ten minste twaalf keer de kamer op en neer; toen bleef hij vóór Rose staan en gaf haar zonder eenige plichtpleging een kus. »St!« zei hij, toen 't meisje bij deze ongewone handelwijze een beetje verschrikt opsprong, »Wees niet bang. Ik ben oud genoeg om je grootvader te zijn. Je bent 'n lief meisje. Ik houd van je.
Op een mooien avond waren zij verder gewandeld dan gewoonlijk; het was overdag buitengewoon warm geweest, nu scheen de maan prachtig en er stak een koeltje op, dat heerlijk verfrisschend aandeed. Rose was heel vroolijk geweest en ze hadden opgewekt pratend voortgewandeld, tot zij ver buiten hun gewone grenzen waren gegaan. Daar mevrouw Maylie moe was, wandelden zij langzamer terug.
Ik zou Rose Maylie willen schetsen als bloeiende, bekoorlijke jonge vrouw, zacht en vriendelijk licht verspreidend op haar stille levenspad, licht, dat afstraalde op allen, die met haar dat pad bewandelden en hun tot in het hart scheen.
Hij is de stoutmoedigste van allen en heeft zulke verschrikkelijke dingen gedaan!« »Is 't mogelijk,« liep Rose, »dat u ter wille van zoo'n man afstand wilt doen van alle hoop voor de toekomst en van de zekerheid onmiddellijk gered te worden? Dat is waanzin.«
Een van de zonderlingste straten vond ik de Calzada del Monte, waar als versiering lange rijen blauwe, paarse, rose en groen geschilderde zuilen zijn aangebracht, en die uitkomt op een pleintje, waar een standbeeld staat van den ingenieur Albear, die de waterwerken der stad heeft aangelegd.
Men kan dan natuurlijk tweeërlei of drieërlei kleuren om elkaar heen planten, b. v. donkerrood in 't midden, zacht rose daarom heen en het geheel met een rand zuiver witten omvatten. Dit hangt alweer van den smaak af. De Knol-Begonia's verlangen een warme standplaats, gelijk hare geheele ontwikkeling en haar bloei van warmte afhankelijk is.
»Wat bedoelt u?« »Dat uit te maken, laat ik aan jezelf over,« antwoordde mevrouw Maylie. »Ik moet nu naar haar terug. God zegene je!« »Ik zie u vanavond toch nog?« vroeg de jonge man gretig. »Strakjes,« antwoordde zijn moeder, »als ik van Rose terug kom.« »Vertelt u haar, dat ik hier ben?« vroeg Harry. »Natuurlijk,« antwoordde mevrouw Maylie.
Uit zijn boekvertrek, des avonds 18 Mei 1402, dateerde hij een tractaat tegen den Roman de la rose. Het is een antwoord op de bestrijding van een vorig schrijven van Gerson door Pierre Col, en ook dit was niet het eerste geschrift, dat Gerson aan den Roman wijdde; het boek scheen hem de gevaarlijkste pest, de bron van alle onzedelijkheid; hij wilde het bij elke gelegenheid bestrijden.
Ook de Tartaarsche vrouwen, kenbaar aan haar rose en blauwe kleeding, waren met veldarbeid bezig. Troepen gele schapen met lange staarten een staart, dien Soun niet zonder wangunst beschouwde! graasden hier en daar, beloerd door een zwarten arend. Ongelukkig de arme verdwaalde die van den troep afraakte!
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek