Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 5 oktober 2025
De vergadering van aandeelhouders is overmorgen?...... Men wil mij lid van het Comité maken, doch ik ben zoo geweldig druk, dat ik het niet weet of ik het aan zal nemen." Een oogenblik ging de stoet door een kleine laan. Een frissche schaduw viel uit de boomen en een zonnige vroolijkheid zong in het groen. Plotseling buigt zich een dame uit het portier en roept uit: "Och, wat is het hier mooi!"
Het is heel lief van je! bracht zij eindelijk uit. Heel lief! Hij drukte haar de hand en stak zijn hoofd uit het open portier. Maar Paul kwam aan. In orde! riep hij en sprong in het rijtuig. Wel Elly, dat doet me plezier, hoor! Dat doet me plezier je weêr te zien.... De palfrenier sloot het portier, het rijtuig, ratelde weg. Paul sprak niet meer, daar Eline en Henk ook niet spraken.
„Nu, goed dan, ik zal je helpen,” en zich tot den kleinen groom, die in de portiersloge op een lei zit te krabbelen, wendend, zegt de portier: „Ga eens naar boven, naar No. 12, en vraag of de baron te spreken is voor dien snorder.” „Voor No. 181,” roept de manke den jongen, die inmiddels de trappen opwipt, nog na.
"Ja! dat was ook onbillijk van vader; want het was de schuld van Frans den Portier: en als ik nu gehuild heb, is het om een soortgelijke reden geweest;" en hierop vertelde hij haar wat er had plaats gehad. Ulrica troostte hem met woorden en kusjes, bracht hem in haar tuintje, achter het slot bij den moeshof gelegen en wees hem hare besseboompjes.
Wie later komt, al is het maar 5 minuten, moet den portier 1/2 lire of meer betalen. Vandaar dat ge de schouwburgbezoekers tegen 1 uur dikwijls ziet rennen om op tijd binnen te zijn. Nu sluit de portier ook weleens om half één. Wanneer ge dan om kwart voor 1 toegang vraagt en hem niet op doet merken, dat het nog vóór den tijd is, dan komt hij den volgenden morgen zijn belooning opeischen.
Dit verhaal, van tijd tot tijd afgebroken door de vragen, de uitroepingen of de betuigingen van deelneming van de zijde des toehoorders, was nog niet geheel ten einde gebracht, toen het rijtuig stilhield voor eene uitspanning, die het Bonte Paard tot uithangbord voerde, en de koetsier, fluks van den bok gesprongen, het portier opensloeg met de vraag: »Heeren! ook uitstappen aan Halfweg?"
Zij volgde hare tante schuchter, toen een bediende in livrei met een beleefde buiging het portier en de glazen deuren van den winkel opende. Mevrouw d'Ablong liep tusschen de toonbanken aan beide zijden door, terwijl haar nichtje zeer bedeesd achteraan kwam.
De opening waardoor Gavroche binnenging, was van buiten nauwelijks zichtbaar, wijl zij zich, zooals gezegd is, onder den buik van den olifant bevond, en zoo eng was, dat slechts katten en kinderen er door konden kruipen. "Laten wij nu in de eerste plaats aan den portier zeggen, dat wij niet te huis zijn," sprak Gavroche.
Zij herkende den landauer, waarin zij vroeger zoo dikwijls gezeten had, en zij merkte op, dat een andere palfrenier dan Herman aan het portier stond. We zullen even op Paul wachten! sprak Henk, die naast haar plaats nam. Zij antwoordde niet, maar leunde achterover en bedekte heur hoofd met de handen. Het was haar zoo vol, zoo vol... Ik had niet verwacht je te zien, Henk!
Een half uur later staat Dirk in de vestibule van het Amstel-Hôtel en zegt tot den portier: „’k Heb een dag of tien geleden, ’s avonds van den laatsten trein, hier een passagier gebracht....” „Dat’s wel mogelijk; ’t is hier zoo druk, dat rappeleer ik me niet.”
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek