United States or Hungary ? Vote for the TOP Country of the Week !


Dat was een zeer verstandige raad; ik moet evenwel bekennen, dat ik niet meer zoo zong als toen wij stuiver voor stuiver moesten verdienen om eene koe voor vrouw Barberin en een pop voor Lize te koopen. Wat zult ge lui wezen, als ge rijk zijt, zeide Mattia.

Men liet ons binnen en toen tante Katherina mij goedendag gezegd had, zette zij twee borden op tafel. Ik verzocht haar toen om er nog een derde naast te plaatsen. Als gij het goedvindt, breng ik nog een derden makker mede. Ik haalde uit mijn reistasch de pop te voorschijn, die ik op een stoel naast Lize zette.

"Ja Jonker! ditmaal heb ik het jou afgewonnen: en daarbij moet je niet eens denken, dat je de eerste man zijt, die de poort uitgaat: het is al een half uur geleden dat ik gewekt ben geweest: en raad ereis door wien? door dien mooien pop van de vreemde Mevrouw. Ja! hoe noemt men zoo'n lintejongen?" "Door den page? wat had die zoo vroeg buiten te doen?"

In het poppenledekantje lag haar pop Sophie, die sliep; maar de kleine Ida zei tegen haar: «Je moet maar opstaan, Sophie, en het voor lief nemen, van nacht in de lade te liggen.

"Cosette!" herhaalde vrouw Thénardier. Cosette nam de pop en legde haar met een soort van eerbied, met wanhoop vermengd, op den grond.

Cosette kon zich niet bedwingen een schuinschen blik naar de groote pop te slaan, die nog altijd in de prachtige kraam stond uitgestald; daarna klopte zij aan. De deur werd geopend. Vrouw Thénardier verscheen met een kaars in de hand. "Ha, zijt gij 't, kleine deugniet! God vergeef me, ge hebt er wel den tijd toe genomen, gij hebt zeker gespeeld!"

In het van ondervoeding grauwe gezicht, stonden de met diepe wallen blauw-omkringde oogen, opengesperd van ontzetting. Elizabeth, die uit den angstigen uitroep begreep, dat ze moest zijn geschrokken van Pierrot's macaber-wit gezicht, zeker in verband gebracht met iets noodlottigs uit het eigen leven, stelde gerust: "het was niets; niets dan een pop waarvan ze waarschijnlijk zoo geschrokken was."

Alles was zwart. "Neem dit, mijn kind," zei de man, "en kleed u spoedig." 't Begon te dagen toen de inwoners van Montfermeil, die hun deuren allengskens openden, in de Parijsche straat een armoedig gekleed man zagen voorbijgaan, die een in den rouw gekleed meisje met een groote pop in de armen, aan de hand hield. Zij gingen in de richting van Livry. 't Was onze man met Cosette.

De groote pop van je zusje, die, welke er als man uitziet en Herman genoemd wordt, wil met pop Bertha in het huwelijk treden. Het is bovendien de verjaardag van de pop, en daarom zullen zij zeer veel geschenken krijgen

"Als je nu denkt, meneer, mij een pleizier te doen, door mijn vrouw bang te maken met malle praatjes"... "Malle praatjes, meneer? Malle praatjes? Zie je me voor een praatjesmaker aan? Kijk dan maar eens op den vloer van de alkoof... daar moet je het bloed nóg" ... "Meneer ik verzoek je heen te gaan of je mond te houden!" "Bonjour meneer!" zei de buurman, nijdig. Pop zat bleek op de kist.