Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 18 november 2025
"'t Waren geen ganzen! 't Waren maar schapen, 't waren maar schapen!" De ganzen beneden op 't veld werden heelemaal woest, en schreeuwden: "'k Wou, dat jelui geschoten werden, allemaal! Allemaal!" Toen de jongen al die plagerij hoorde, lachte hij. En dan dacht hij er aan, hoe 't nu met hem was en dan schreide hij weer. Maar na een poosje lachte hij weer. Nooit te voren had hij zoo snel gereisd.
Nesta hield zich, na de hevige driftbui in het rijtuig, een poosje bizonder goed, wat voor Bridget en Hedwig een ware verademing was en Hedwig hoopvol den tijd te gemoet deed zien, waarin het kind meer zou gaan gelijken op May en Bunny en met dezelfde gulle goedhartigheid als hare zusjes, haar eigen gewichtig persoontje meer op den achtergrond zou weten te dringen.
Zoodra het korfje waarin de nieuwelingen mij gebracht werden, geopend was, vlogen alle er uit, gewoonlijk tegen den zolder aan, minder dikwijls tegen de vensters. Na een poosje zweefden zij langs de muren, die zij af en toe met de spitsen van de tong of met de borst aanraakten. Als men goed oplette, kon men zien, wanneer zij uitgeput waren en begonnen te dalen.
Maar hij beet niet door, want hij was speelsch, en wou zich een poosje met Duimelot vermaken, vóór hij hem doodbeet. De andere liep hem na, om hem den jongen af te nemen, en terwijl hij voortstrompelde, viel hij precies op den kop van hem, die den jongen droeg. Toen rolden ze over elkaar, beten en sloegen elkaar, en bromden.
"Lieveling!" zei hij, "vrouwtje!.... En toen heb je trouw gewacht tot-ie kwam?...." En weer kuste hij haar met vaderlijke teederheid, zacht-voorzichtigjes op 't voorhoofd, en drukte haar hand. "Ja.... natuurlijk....," fluisterde ze. En zwijgend keken ze elkaar een poosje aan.
Aan de hoofdtafel was in-eens stilte; een dikke oom stond op en ging toosten. Toen breidde de zwijging zich ook over de andere tafels uit en was er een poosje alleen 't deftig-langzame preek-gepraat, 't zeurige zinnetjes-zeggen van den vromig doenden oom.
En een andere jongen droogde Jo's hoed wat af. Daar kwam meester aan. »Kan ook een van de meisjes haar schort missen?« »Ik wel, meester,« riepen tien stemmen. »O, Nel is er immers bij. Geef jij me jou schort maar!« Nel deed het en meester verdween opnieuw in het groene kleedkamertje. »Daar komen we aan,« riep hij na een poosje. »Hoera!« riep een jongen. »Hoera!« schreeuwden alle kinderen hem na.
Zij stond op, wierp haar houten nap weg en deed haar mantille over het hoofd ten teeken dat zij bereid was te vertrekken. Men bracht mij mijn paard, zij steeg achter mij op en wij reden weg. Je wilt me dus wel volgen, Carmen lief? zeide ik na een poosje. Ik volg je in den dood, ja wel, maar ik zal niet meer met je leven. Wij waren in een eenzame bergengte. Ik liet mijn paard stil houden.
Na een poosje, bewoog zij langzaam haar rechter hand, streek er zachtjes meê over Jozets groote blanke hand, heen en weêr, met haar dunne vingertopjes over het zachte vel, nauwelijks er aan rakende. Toen zeî zij, met een bedaarde, klagendzachte stem, waar een te-vredenheid in klonk, dat zij zoo met hem alleen was in haar ziekte: Wat heb jij toch mooye handen! Eigenlijk veel te mooi voor een man.
Maar de heele gemeente is boven op de brandplaats aan 't boomen planten!" Toen kwamen de meesten aanstroomen naar den afgebranden berg. Eerst stonden ze een poosje te kijken, maar toen konden zij niet laten meê te doen. Want het is wel prettig om zijn akker in 't voorjaar te bezaaien, en aan het koren te denken, dat er uit zal opkomen, maar dit was nog uitlokkender.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek