Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 23 mei 2025
Pompile draaide heen-en-weer op z'n stoel en verkneuterde zich in de verrukking van z'n Kruckers. Elk zyner blikken scheen te vragen: "welnu, is 't waar of niet, dat papa 'n eigen Buiten heeft?" Om hem te bedanken, maakte een hunner de opmerking "dat lynwaden zoo'n belangryk vak was." Een heel belangryk vak, m'nheer Kopperlith! Zeker, zeker!
Want zieje, dan kon Pieterse best meeryden. Weetje wat je doet, Pieterse? Je moet de goedheid hebben even by m'nheer Calbb te gaan, en doe't kompliment van my van m'nheer Pompile, moet je zeggen en vragen of m'nheer Calbb... Calbb is niet thuis, bromde Eugène. Zoo? Wel, Pieterse, dan moet je-n-eens zoo goed wezen naar m'nheer Calbb z'n huis te gaan, en... je schelt huis, weetje?
Maar ... Pompile, hoe krygen wy in-godsnaam mama de stoep af? Dat is de vraag! Juist, papa, d
Uit eigen beweging nam Wouter, by-gelegenheid eener byzondere styfte van Gerrit's rhumatiek, de paknaald ter-hand, en werd zoo geprezen over den uitslag van z'n eerste poging om dat werk te verrichten men had het tot-nog-toe voor 'n vak gehouden dat zonder speciale opleiding ontoegankelyk was dat de jongeheer Pompile al zeer spoedig hem gelastte de goedheid te hebben by èlke voorkomende gelegenheid als pakhuis-knecht optetreden.
De verfoeielyke Hersilia, en die sarrende Pompile, en ook Julie, de ontrouwe Dame... hy zou hun toonen dat-i... dat-i... Hy smeet nu ook z'n hoed op de tafel, en bood die te-koop aan. Na eenig dingen en bieden was 't kapitaal kompleet, waarmee hy de edele vrouwe mevrouwe Calbb-Kopperlith en haar aanhangers 'n kool vuurs wilde te slikken geven.
Ja, papa. 't Saizoen gaat voorby, papa! Dat is waar, Pompile. Maar ... als mama niet reizen kan ... wat zullen we 'r aan doen? Ik hoor van Gerrit dat mama weer heel erg is, byzonder erg, Pompile! Dit had hy van "Gerrit" vernomen.
De installatie by 't postkantoor geschiedde wel niet met plechtigheid, maar toch met al de bereddering die de jongeheer Pompile gewoon was toetepassen op de nietigheden waarmed-i zich gewoonlyk bezighield.
Want, papa, om u de waarheid te zeggen, de familie Krucker... Ze kan niets verdragen. De juffrouw mag niet borduren... Hè, papa? Ja, zóó erg is 't! Want... het ophalen van de draad maakt zoo'n vreeselyk leven, zegt mama. Dat is heel fameus erg, papa! Weet u wat de Pleiers zeggen, papa? Ze zeggen... Maar, Pompile, wat zullen wy 'r aan doen? Mama lust haar portwyn ook niet meer...
De jongeheer Pompile nam plaats tegenover Dieper daar namelyk was de lessenaar van den "patroon" en hy wenkte Wouter tot zich. Je weet dus den weg in de stad? Heel goed! Dan moet je-n-eens zoo goed wezen ... maar zeg, heb je-n- 'n zakboekje? Een portefeuille-n-of zoo-iets? N... e... e... n, m'nheer.
Maar, m'nheer, zouden we nu 't jonge-mensch maar niet aan 't werk zetten? Misschien komt m'nheer Pompile eerst na de koffi. Wel ja. Ga je gang! Wilkens wenkte Wouter tot zich, en na 'n paar gemaakte kuchjes: Ik zou je maar raden hier maar plaats te nemen. Leg je hoed maar weg ... Al deze maren hadden 'n beteekenis.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek