Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 23 juni 2025
Morgen 'n smerig papiertjen in den Jodenhoek, m'nheer, heel smerig! Maar, Pompile, wat wou je dan met mama? Met veel kussens, papa! Dan wou ik vragen of Wilkens zoo goed zou willen zyn niet waar, Wilkens? met dat jongemensch daar, aan 't windas te gaan. Ziet u, papa, dan konden wy die kruiers missen ... lomp volk! Maar ... met veel kussens, dit begrypt uzelf wel, papa!
De jongeheeren Pompile en Eugène waren gewoon zoo tegen twaalven het kantoor 'n uurtje te verlaten, om te gaan "koffiedrinken en 'n broodjen eten by mama." Aldus luidde onveranderlyk de aankondiging van Pompile, waarmede hy aan de "heeren van 't kantoor" verlof scheen te geven ook iets te gebruiken ... als ze wat hadden.
En eenmaal is 't gebeurd dat hy ze ongegeten weer thuis bracht by de trouwe echtgenoot die ze met zooveel liefde geboterd had, en nu niet zonder moeite haar eigen werk herkende. De jongeheer Pompile lag dien dag overhoop met "mama" en was op 't kantoor gebleven. De "heeren" hadden den moed niet hun spaarkruimels voor den dag te halen.
Gedurende dit geratel was de wagen ontpakt, en Wouter werd van z'n soezen ontlast door een van de meiden die hiertoe door den beredderenden Pompile scheen gekommitteerd te zyn. Hy mocht nu de familie volgen, die 't huis was ingetreden, en weldra aanlandde in de achtergalery waar 't hoofdkwartier opgeslagen was.
Wat overigens die geheimzinnige suite-kamer aangaat, het is te veronderstellen dat ze weleens bezocht werd door Pompile en Eugène ook, wanneer deze jongeheeren hun: "broodje gingen eten by mama" maar overigens waagde zich daarin vóór het uur van 't middagmaal, geen schepsel. Dan namelyk, maar ook dan eerst, kon de oudeheer z'n huwelyksgeluk 'n uurtje te zien krygen.
En je doet het kompliment van my, van m'nheer Pompile, en je zegt aan de meid, weetje, die je opendoet dat je morgen buiten mag komen buiten, op Groenenhuize, moet je maar zeggen en dat ik vragen laat of mevrouw Calbb en m'nheer Calbb en de jongeheer Bonifaz want Ludwig-Bonifaz heet het zoontje van m'n zuster, mevrouw Calbb-Kopperlith, weetje? nu, dan zeg je dat ik vragen laat of de familie van-plan is morgen met papa's britschka met de britschka van m'nheer Kopperlith, moet je zeggen met huurpaarden...
Pompile die op de voorbank gezeten was, stond op en boog zich over 't gezelschap heen, om den "jongen Pieterse" les te geven in 't openen van 'n parasol. Maar hy kwam te laat. Wouter kneep, trok, drukte, schoof, en schoof wat krachtig... Ik k
Want ik had gaarne eens vernomen hoe Wouter zich in 't vervolg zou te gedragen hebben, wanneer "de jonge-mevrouw" hem door de meid liet binnenroepen? Pompile brak op-eens z'n onderricht af: Daar is papa! Ik zal je voorstellen aan papa. Je moet nu zoo goed wezen heel beleefd te zyn tegen papa. Dag, papa! De eerwaardige gedaante van den ouden heer Kopperlith schoof 't kantoor in.
Eens had 'n bedelbrief-industrieel z'n waakzaamheid verschalkt, door by arglistige overklimming van de achterleuning der stoep, de bovenbel te bereiken. De jongeheer Pompile was er zeer verstoord over, en ook Wouter-zelf voelde verdriet. Wat zou er van hem worden by zoo'n slordige plichts-vervulling? Een andermaal had hy aan de majestueuze Hersilia den toegang door den kelder geweigerd.
Want als eens onze Dieper in zoo'n huisbui van overmoedige handlichting den oudeheer had ontmoet, Of den jongeheer Pompile, of den jongeheer Eugène ... tot groot nadeel van den Jordaan, nu ja, maar ... dan had ik 'n natuurtooneel te beschryven gehad, en in deze hoofdstukken iets anders te schetsen dan één doorgaande nietigheid!
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek