United States or Equatorial Guinea ? Vote for the TOP Country of the Week !
Want, papa, om u de waarheid te zeggen, de familie Krucker... Ze kan niets verdragen. De juffrouw mag niet borduren... Hè, papa? Ja, zóó erg is 't! Want... het ophalen van de draad maakt zoo'n vreeselyk leven, zegt mama. Dat is heel fameus erg, papa! Weet u wat de Pleiers zeggen, papa? Ze zeggen... Maar, Pompile, wat zullen wy 'r aan doen? Mama lust haar portwyn ook niet meer...
Luister, m'nheer Krucker! In 'n heel jaar, weetje! M'n zoon Flodoard te Rome! Maar, papa... Stil, Pompile! Wel, mannetje, spreek op! Laat m'nheer Krucker d
En ook de familie Krucker betuigde eenstemmiglyk dat dit van die vragen zyn ... Er spookte een duiveltjen in Wouter's gemoed. Het niet-weten der anderen prikkelde hem tot wat inspanning. Hy begon te meenen dat hy misschien 't vraagstuk zou kunnen oplossen. Hy dacht na, en peinsde, en wou iets zeggen, maar durfde niet. Zeker zoud-i geschrokken zyn van z'n eigen stem in dit voornaam gezelschap.
Zou je wel gelooven, m'nheer Krucker, dat-i al 'n titel heeft van... o, zoo'n langen titel! En... hy is weledelgestreng, wat zeg je daarvan? Wel...e...del...ge...streng, m'nheer Krucker! Is 't niet waar, Pompile? O ja, papa! En hy schryft fameus-mooie brieven! Pompile, je moet m'nheer Krucker eens zoo'n brief van Leon laten zien. Zeker, papa! En, uw zoon de zeeofficier, m'nheer Kopperlith?
En dan ga je by m'nheer Krucker, en je doet het kompliment van my, en je vraagt hoe de oude mevrouw vaart want ze-n-is ziek, weetje, ze heeft het pootje ... maar dat hoef jy niet te zeggen: je vraagt maar hoe ze vaart? en dan breng je daar 't antwoord van de juffrouwen Pleier uit Frankfort, die by de Hocker's logeeren.
Zeker, zeker, kind! Voor den handel is verstand noodig, véél verstand! We doen op Spanje, ziet u, riep de familie Krucker. Ah! zei Julie, alsof deze mededeeling de zaak ophelderde. Ja, op Spanje! U spreekt dan zeker spaansch? Deze vraag gold voor 'n beminnelyke ondeugendheid.
Allen begonnen zoo hartelyk mogelyk te lachen, en de geëxamineerden 't minst luid niet, misschien wel om 't antwoorden onnoodig te maken. Pompile was grootsch op de verrukkelyke geestigheid van z'n vrouwtje. Ja, ja, de kurken komen uit Spanje, verzekerde de oudeheer. Wie in kurk doet, heeft 'n kantoor op Spanje. De reizigers uit Barcelona loopen 't land af, zei de familie Krucker.
Nadat de zeer byzondere beminnelykheid van Bonifaz naar behooren door de familie Krucker geprezen was, kwam het gesprek op 't meegebrachte hobbelpaard, en de moeielykheid om dat dier te stallen. Hy wou 't absoluut mee hebben, mama, verzekerde Hersilie. En als 't kind z'n zin niet krygt... Ja, dan iest-i vol oenwillen, voegde de elsasser konsul er by. 't Kind heeft kolossaal viel karakter.
De waarheid is dat Wouter met 'n vingerbeweging werd aangewezen als "de jonge Pieterse" en toen 'n paar leden van de familie Krucker zich schenen gereed te maken tot iets als 'n groet, werden ze voor deze gevaarlyke misvatting bewaard door 'n snelle vermelding van Wouter's maatschappelyk standpuntje: Onze jongste-bediende, zei Pompile allervoornaamst, en op 'n toon die zooveel zeggen wilde als: je hoeft je niet op kosten te laten jagen van beleefdheid.
Die was volgens de laatste berichten te... te... hoe heet het ook weer, Pompile? Te Amboina, papa. Juist! En, m'nheer Krucker, weetje wat-i daar gedaan heeft? Hy heeft er gedanst met de dochter van den Gouverneur. Van... den... gouverneur!
Woord Van De Dag