Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 23 juni 2025
De jongeheer Flodoard schildert ... voor z'n pleizier, en ... voor de Kunst. Wat zeg je dáárvan? Wouter bleef stom van verbazing. Heel goed! Voor de Kunst, mannetje! Denk je dat-i wat krygt voor z'n schilderyen? Zeg, Pompile, je moet 'm toch Mozes by 't Doornbosch eens laten zien ... Ja, papa!
Ei, ei, de slimme Dieper! Hy durfde den ouden rhumatieken Gerrit niet aan. En ook de jongeheer Pompile, inweerwil van z'n vele boodschappen, zou liefst dat meubel uit den weg zien zetten door 'n andere hand dan de zyne. Gerrit namelyk had met den ouden heer relatien uit den vóórtyd, 'n coprolithische verwantschap die ontzien moest worden.
Allen begonnen zoo hartelyk mogelyk te lachen, en de geëxamineerden 't minst luid niet, misschien wel om 't antwoorden onnoodig te maken. Pompile was grootsch op de verrukkelyke geestigheid van z'n vrouwtje. Ja, ja, de kurken komen uit Spanje, verzekerde de oudeheer. Wie in kurk doet, heeft 'n kantoor op Spanje. De reizigers uit Barcelona loopen 't land af, zei de familie Krucker.
De oudeheer berustte dan ook in de zaak, en Pompile die gelegenheid zag de verpeste atmosfeer te gebruiken als bondgenoot niets was hem ooit te gering! en als middel om z'n doel te bereiken met de Pleiers en de Hockers en de Kruckers, bracht zeer handig het gesprek op iets anders. De zaak is, papa, dat u behoorde buiten te wezen in Juli. Niet waar, Dieper? Zeker, jongeheer, zeker!
Pompile scheen zeer voldaan over de les die hy gegeven had, en roemde er op dat "de jonge Pieterse" de zaak nu volkomen verstond, en zeker by 'n volgende gelegenheid... Zeven gulden, dertien, jammerde Hersilia. De maat liep over. Wouter stond haastig op, vloog de deur uit, het erf af en den weg op, om zich te verdrinken of... zeven gulden dertien te zoeken. A la bonne heure!
Ei, ei! Wel, Pompile, wat zeg je 'r van, als we hem den brief van Leon 'n keer of wat lieten overschryven voor Flodoard, en voor neef Griekel, en voor de familie Pruikers? O ja, papa! Niet waar, ze inviteerden Leon altyd zoo trouw op hun kinderpartytjes. Ze zullen 't aardig vinden dat-i zoo'n man geworden is, en al zulke mooie brieven schryven kan. Maar ... op dun papier, op heel dun papier!
Wouter had den moed niet, m'nheer Pompile voortestellen den weg naar Haarlem te voet te maken, al zy 't dan dat de onsmakelyke wys waarop hem passage zou verleend worden, hem zéér deed.
Zoo zeilt de wyze tusschen twee klippen door! Ja, ja, papa, bevestigde Pompile, 't stinkt hier heel erg. Dat komt van de grachten, niet waar, Dieper? Zeker, jongeheer, 't komt van de grachten ...
Toch moest hy voor de nieuwe plunjen al 't geld neerleggen dat-i bezat, de vier stuivers inkluis die m'nheer Wilkens hem den vorigen dag op last van den grootmoedigen Pompile had uitbetaald voor z'n terugreis naar Amsterdam, en die geaffekteerd zouden worden op "huishouding." De huishoudelykheid nu van Wouter's transaktie...
Ben je mal, Pompile? bromde Eugène. De jongen weet immers niet waar Hocker woont. Ah...ja! Dat's waar! M'nheer Hocker woont ... En Wouter's handelswetenschap werd verrykt met de zeer nauwkeurige kennis van de plek waar m'nheer Hocker woonde.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek