Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 23 mei 2025
Maar Pompile beeldde zich dit groothartiglyk in, al waren dan z'n afwykingen van 't pad der deugd gewoonlyk te dekken geweest met 'n paar zest'halven. Alle waar is naar z'n geld, tot de uitspattinkjes van zekere lieden toe. Hy dreef dus de zaak door.
't Is om de port naar Rome, weetje ... op héél dun papier! O ja, papa! Zieje, dan kan 't mannetje zich met-een wat oefenen in briefstyl, vind je niet, Pompile? O ja, papa! En zoo geschiedde het. Wouter werd belast met het verveelvuldigen der oostindische wysheid van den jongeheer Leon, ter opvroolyking van den jongeheer Flodoard die te Rome was en daar heette te schilderen.
Maar als nu de juffrouwen Pleier laten bedanken voor de invitatie ... God-zegen-me, Pompile, dat alles kan de jongen nooit onthouden! Niet waar? Juist wat ik zeg. Waarom heeft zoo'n jongmensch geen zakboekje? Net wat ik zeg! Je moet maken dat je-'n zakboekje krygt, om ... alles opteschryven, weetje? Want ... 'n kantoorbediende moet altyd 'n zakboekje hebben: wat zeg jy, Dieper?
Er scheen iets vreeselyks in dit voorstel te liggen, want Wilkens keek ontsteld op. M'nheer! Ja, denk je niet? Me dunkt dat ... Maar ... m'nheer! Al had Pompile voorgesteld het jonge-mensch te villen of te skalpeeren, de schrik van Wilkens kon niet grooter geweest zyn. Maar, m'nheer! Dit zou, onder uw welnemen, verbazend onvoorzichtig zyn! Hé, dacht je d
Doch ook hy bracht geen bevredigend antwoord mee. En jy, Pompile, wat had jy dan bedacht? Wel, papa, 'n fauteuil ... en mama daarin, met veel kussens, en dan 'n strop er om ... om den fauteuil, Eugène! En dan ... 't venster open Flip zei, 't kon best, maar ik zeg met veel kussens, weet u, papa? en dan ... Ben je mal, Pompile, wou jyzelf nu mama 't venster uithyschen? En zoo-even zei je ...
Ja ja, ik heb 'n Buiten in den Hout, vlak by de "Logementen"... zeg, Pompile, hy mag van den zomer weleens komen kyken op Groenenhuize, niet waar? O ja, papa! Zieje, dan kan-i op 'n zondagmorgen met de eerste schuit... Vier stuivers, papa!
Ieder is de uitlegger van z'n eigen woorden, en indien de oude Sloos nog leefde ... Komaan, z'n engelsche notting is mooier. En z'n wind ook. De oudeheer was 'n neerbuigend-winderige notting. Eugène's notting-wind woei naar-binnen. Pompile was 'n notting met kinderachtigen wind. De notting van Wilkens suisde en blaasde ploertig-pedant.
Thema van dezen bundel, en in zekeren zin van de geheele Wouter-geschiedenis: Een parelduiker vreest den modder niet. Schetsen uit onwelriekende streken van zekere wereld beneden de oppervlakte der zee, waarby men, o. a. "een man als U, m'nheer!" te aanschouwen krygt. Ook de jongeheer Pompile blyft voortgaan zich te vertoonen in al z'n geurige beminnelykheid van verstand en hart.
Deze namelyk was zeer fyn op maatschappelyke onderscheidingen altyd slechts in toepassing op anderen, want zichzelf schatte hy 'n graad of zooveel te hoog en noemde de jongelieden: "m'nheer Pompile en m'nheer Eugène" wanneer-i over hen tot Wilkens sprak. Doch ook in zyn mond heetten ze, als vroeger: "jongeheeren" wanneer hy 't woord richtte tot de oudere lyfstaffieren van den huize.
Die was volgens de laatste berichten te... te... hoe heet het ook weer, Pompile? Te Amboina, papa. Juist! En, m'nheer Krucker, weetje wat-i daar gedaan heeft? Hy heeft er gedanst met de dochter van den Gouverneur. Van... den... gouverneur!
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek