United States or Liechtenstein ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ze babbelde zoo ongedwongen met al die Kruckers, ze toonde zich zoo geheel-en-al op de laagte van de rest, ze scheen zoo volkomen tevreden met de toejuiching waarmee de plompe Pompile haar domste uitvallen vereerde... kortom, Wouter wist niet hoe hy 't had met z'n Dame. Hy zou er veel voor gegeven hebben, haar 'n oogenblik alleen te spreken... hm, 'n voetval zou er niet kwaad by staan!
Het duurde dan ook niet lang voor zich deze stemming duidelyker op z'n gelaat vertoonde dan in deftig gezelschap geoorloofd is. Hy kneep de lippen op elkander, en zag een der Kruckers die 't niet helpen kon! uitdagend aan. Maar men gunde hem de eer niet, naar de reden van z'n zuurkyken te vragen.
Het vraagstuk waarmee ons heldje zich bezighield, hoe eenvoudig ook inderdaad zooals de meeste vraagstukken is werkelyk 'n struikelblok voor veel geldmannen en zoogenaamde ekonomisten. Wie meenen mocht dat ik de geestelyke gelaatstrekken der Kopperliths en Kruckers te afzichtelyk schilder, neme eens de proef by "mannen van 't vak."
Hy peinsde op middelen om aan den oudeheer, en aan m'nheer Pompile en aan al die Kruckers 'n bewys te leveren dat men verkeerd had gedaan hem naar de mangelkamer te verwyzen.
Pompile draaide heen-en-weer op z'n stoel en verkneuterde zich in de verrukking van z'n Kruckers. Elk zyner blikken scheen te vragen: "welnu, is 't waar of niet, dat papa 'n eigen Buiten heeft?" Om hem te bedanken, maakte een hunner de opmerking "dat lynwaden zoo'n belangryk vak was." Een heel belangryk vak, m'nheer Kopperlith! Zeker, zeker!
Bovendien, de oudeheer nam de taak van uitlegger op zich. De wissel is duur, Julie, als-i in de prys-courant hoog genoteerd staat. Juist, zei Pompile. Dat is de ... beursnoteering, zieje! Dieper neemt ook altyd onze wissels op Engeland volgens de beursnoteering van den dag. Niet waar, papa? Niet waar, Eugène? Noch papa, noch Eugène spraken dit tegen. En al de Kruckers knikten toestemmend.
Op al deze vragen had Pompile 'n dozyn: "O ja, papa's" ten-beste gegeven. En schryft-i 'n mooie hand? O ja, papa! Wouter begon eerbied te voelen voor Pompile's doorzicht. De vereerende hoedanigheid die hem werd toegekend, was zeker gebleken uit z'n boodschappen by de Pleiers, of de Kruckers, of de Hockers, of den schoenmaker. Wat die voorname lieden toch scherpzinnig zyn! Zoo? Ei! 'n Mooie hand?
De jongeheeren vertrokken vrydags-avends of saterdags-ochtends uit de stad, en kwamen meestal 's maandags terug. Gerrit en z'n egae Jans werden, zooals sedert jaren de gewoonte was, tot huisbewaarders bevorderd. De ware, echte, fatsoenlyke zomer was alzoo aangebroken en de jongeheer Pompile kon z'n woord lossen aan de Pleiers en de Hockers en de Kruckers... goddank!
Pompile die zeker niet vernuftiger was dan de rest, stootte een der Kruckers tegen de knie, alsof hy zeggen wilde: "wel, wat zeg je van m'n vrouwtje?" Julie meende uit het algemeen gegiechel te mogen opmaken dat ze 'n vraag had gedaan, die de moeite van 't herhalen waard was. Nogeens alzoo: Ja, heusch, papa, waarom staat Frankryk zoo hoog? Wouter luisterde aandachtig.
De schrik was Don Eugène om 't hart geslagen, en hy stond op 't punt akelig! méér te zeggen dan z'n enkele sylbe! Was niet zelfs de krygshaftige clan der Kruckers van-ouds toch zoo vermaard om z'n onvergelykelyke prouessen in kurk! genoodzaakt geworden z'n veldgeschrei 'n oktaaf lager te stemmen, en zich te bepalen tot 'n deemoedig: "ja, ziet u, dat zyn zoo van die zaken... m'n lieve mevrouwtje?"
Woord Van De Dag