Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 5 november 2025
Maar men kan niet zoo op-eens veranderen van vak. Neen, dit gaat niet. Men moet verstand van 'n vak hebben... Juist! En er by opgebracht zyn. 't Heele gezelschap zag met betamelyken eerbied al de Kruckers aan, die verstand van kurken hadden, en er by waren opgebracht. Papa, vroeg op-eens de terrible Julie, is er véél verstand noodig voor kurken? Julie! riep de oude mevrouw verwytend.
Maar... hoe daartoe de gelegenheid te vinden? Als-i 't huis in brand stak? Dit plan was zoo heel verwerpelyk niet. Al de Kopperliths en Kruckers geschroeid, verbrand, verkoold, verteerd, vernietigd, en hy de redder van de weetgierige Julie! Hy zag zich in gedachte, háár door rook en vlam de trap afdragend!
Ieder hield er z'n Pleiers en z'n Hockers en z'n Kruckers op na, jazelfs z'n "jongste-bedienden" wier plicht voorschreef met open mond de heerlykheid van den gastheer aantestaren, en zoo mogelyk te bersten van afgunst. In dit bejag kwamen de optrekmenschen vry-wel met hun meerderen, de bezitters van eigenlyke Buitenplaatsen overeen.
Ja, papa, 't is 'n fameus vak, verzekerde Pompile, die de door hem aangebrachte gasten wat wilde ophemelen. Och, er wordt zoo in geklad, jammerde een der Kruckers, vreeselyk, m'nheer! De menschen kunnen 't kladden niet laten. Ze gaan in de kleinste dorpen, en bezoeken den geringsten winkelier, m'nheer Kopperlith! Een nekslag voor den handel! Dat moesten ze niet doen. Wat zeg jy, Eugène?
Mochten misschien eenmaal de lagen stof en asch waaronder de Pietersburg begraven ligt, worden weggeruimd, dan zal de onderzoekende nazaat nog altyd kunnen te weten komen hoe lang in Wouter's eeuw 'n stuk engelsch katoen van acht-en-twintig yards was. En waar de Pleiers woonden, en de Kruckers en de Hockers, en de juffrouw die borduurpatroontjes verkocht.
Waarschynlyk zelfs had niemand daarop acht geslagen, en juist deze verwaarloozing stemde hem bitterder dan ooit. Hy was woedend en had lust in... vechten. Met wien? Met allen tegelyk, als 't wezen kon. Met Bonifaz en den oudeheer, met Pompile, de Kruckers, Eugène, de "juffrouw" en Hersilie. Met al wat 'n eigen Buiten had, en wat er geen had. Met de heele wereld, ziedaar!
De oudeheer berustte dan ook in de zaak, en Pompile die gelegenheid zag de verpeste atmosfeer te gebruiken als bondgenoot niets was hem ooit te gering! en als middel om z'n doel te bereiken met de Pleiers en de Hockers en de Kruckers, bracht zeer handig het gesprek op iets anders. De zaak is, papa, dat u behoorde buiten te wezen in Juli. Niet waar, Dieper? Zeker, jongeheer, zeker!
Hoe onrechtvaardig ook deze stemming was, het zal den weldenkenden beschouwer van z'n zielegeschiedenis aangenaam wezen te ontwaren dat-i nog iets anders was dan kinderlyk en goedig alleen. Het werd waarlyk tyd. Na 't eten werden de Kruckers onthaald op den traditioneelen toer. En ook Wouter mocht meeryden... in 't achterbakjen alweer, waar men hem 't aanminnig Bonifaasje te bewaren gaf.
Ah, zoo, ja, jawel ... beursnoteering, antwoordde Julie die volkomen bevredigd was. Het zyn ... zaken, moet je begrypen, gaf Pompile nog ten-beste tot overmaat van helderheid. Daar heb je 't juist, riepen de Kruckers, 't ligt 'm in de zaken, lieve mevrouwtje! En tot verdere toelichting kwam het niet.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek