Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 24 juli 2025
De bergen zijn hier niet zoo hoog als in die andere berglanden, maar tot aan den top, dicht met pijn- en berkeboomen begroeid, nu en dan plotseling overgaande in een groote open vlakte, wat altijd een meer is. Van uit den trein ziet men niet, of die bergen bewoond zijn. Wanneer wij nu en dan een dorpje passeeren, zijn het altijd enkele houten huisjes, die dicht bij een meer gebouwd zijn.
Langzaam droegen ze hem naar den Wildenborch, zonder hem te wiegelen, opdat zijn pijn zoo licht mogelijk zou zijn. Wel wilde hij sterven, hoe jong hij ook was, doch dan in Eleonora's armen, en met haar zoeten troost gezegend. De fakkels brandden in den avond. Eleonora ging naar buiten, en ze zag haar Herman, nederliggende op de baar.
Soms waagde de een of de andere zich op het strand, te midden van de ijsschotsen, welke de vloed daar aanspoelde, maar men keerde spoedig naar het Rotshuis terug, en het was niet zonder veel moeite en pijn aan hunne handen dat zij de sporten van de touwladder vasthielden. Bij die vinnige kou, brandde dat hout hunne vingers.
LONA. Wat weet Betty van alles, wat te grond ligt aan je vereeniging met haar, en daaraan vooraf ging? BERNICK. Waarom zou ik haar zonder eenig nut pijn doen, met haar die dingen te vertellen? LONA. Zonder eenig nut, zeg je? Ja, ja, je bent een man van zaken; jij moet weten wat nuttig is of niet.... Maar hoor nu eens, Karsten, nu zal ik ook eens koel en kalm spreken.
Eene onuitsprekelijke pijn doorwoelt hun ingewand, hun oog is zonder leven, de aschverf der verkwijning ontkleurt hun aangezicht zij hebben honger en zoeken voedsel. Daar valt er een, die niet meer op zal staan nog een nog meer!
Telkens viel daar weer een andere gedachte in hare ziel, een gedachte als een dolkmes, die haar kermen deed van pijn. Herinneringen, ontdekkingen, gevolgtrekkingen.... o, hoeveel begreep zij nu op eens! Hoe zag zij alles in een ander licht; hoe voelde zij zich misleid en bedrogen!
En weer, bij 't sputtrend getekker der olie, bij 't schichtigend sterven der vlam, sloeg-ie z'n armen om 't kloppend vleesch van 'r lijf, 't jong vleesch dat de spanning der blouse benauwde, weer zoog-ie 't vocht van 'r mond, deeën 'r scherpe tanden 'm pijn. De kaars knetterde, doofde.
Meester, wat is dat wat ik zie?" zeide ik: "zie, laat ons alleen en zonder geleide gaan, indien gij weet te gaan, want ik verlang dat geleide niet. 130 Indien gij zoo opmerkzaam zijt als gij pleegt, ziet gij niet dat zij de tanden knarsen en door de wenkbrauwen ons met pijn bedreigen?" 133 En hij tot mij: "Ik wil niet dat gij vreest.
De juffrouw stond met Lou en Coba in de voorkamer te praten, en ze zwegen allemaal, toen ze binnenkwam. "Heeft ze nog iets noodig gehad?" "Nee, ze ligt stil; ze heeft erge pijn overal. Komt Mies 'er moeder nog?" "Nee, ik heb den dokter gehaald." "Wie?" vroeg Coba, maar dat wist ze niet; had niet naar den naam gekeken.
Twee uren later zaten wij weer in den zadel, joegen als gold het dood of leven op de heirbaan voort, wisselden bij iedere pleisterplaats van paarden, en maakten den nacht tot dag. »In de nabijheid van Ipsus kreeg ik hevige pijn in het hoofd en door al mijne leden.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek