Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 10 oktober 2025
Dat was zijne theorie, zijne meening, die hij bij iedere gelegenheid, welke zich voordeed, hardnekkig volhield. Men liet hem gaarne redekavelen, zonder veel naar hem te luisteren. Maar, toen het wapengeluk de tegenstanders der slavernij toelachte, hield master Perry niet met raaskallen op.
»Er zou niets veranderd zijn, dan het recht om hen als lastdieren te kunnen behandelen. En daar gij nimmer van dat recht gebruik gemaakt hebt, master Perry, zou Camdless-Bay, na de invrijheidstelling der slaven, gebleven zijn wat het tot dusver was." »Denkt gij mij bij geval tot uwe denkbeelden bekeerd te hebben, Zermah?" vroeg de administrateur. »In geenen deele, master Perry.
Ik heb de akte van invrijheidstelling in den zak!" »Welnu, verscheur dat document!" »Dat nooit!" »Nooit?" »Neen nooit!" »Welnu, als je weigert dat middel te baat te nemen, dan ken ik nog slechts een, namelijk als je in den Staat Florida wilt blijven." »En dat is, master Perry." »Om van kleur te veranderen, domoor! Laat je bleeken, Pyg, laat je bleeken!
»Wel, master Perry, met mijn mond, door te eten." »En wie zal je te eten geven, schaapskop?" »Mijn meester." »Je meester?... Heb je dan al vergeten, dat je geen meester meer hebt, domkop!" »Neen, master Perry, ik heb geen meester meer en zal er nooit meer een hebben!" »Welnu?"
"Jeneverbessen-thee is heel goed voor hoofdpijn," zeide Ophelia, "tenminste Augusta, de vrouw van den ouden Abraham Perry, placht zoo te zeggen, en zij had veel ondervinding." "Ik zal de eerste jeneverbessen, die in onzen tuin bij het meer rijp worden, opzettelijk daarvoor laten komen," zeide St.-Clare zeer ernstig en trok te gelijk aan de schel.
Bij die gelegenheid meende James Burbank de aandacht van den waardigen administrateur te moeten vestigen op den ijver, waarmede de nieuw bevrijden den arbeid hervat hadden. »Jawel!... Jawel!..." antwoordde master Perry. »Het is een nieuwtje, en gij kent het spreekwoord omtrent de nieuwe bezems, master Burbank." »Ja, maar dat is hier niet toepasselijk, master Perry," meende James Burbank.
»Ja... dan... Zeg dan dat zij mij vergezelt... Zeg haar zelfs, als het moet, dat wij naar Jacksonville gegaan zijn... Zeg in één woord alles wat u voor den mond komt, om de goede mevrouw Burbank gerust te stellen. Maar laat haar vooral niet gissen, welke gevaren, haar zoon en echtgenoot bedreigen. »Neen, dat zal niet, wees gerust." »Welnu dan, Perry, laat een vaartuig in gereedheid brengen!..."
»Goeien morgen...." knorde de administrateur binnensmonds. »Dat komt er nog bij, dat zoo'n lummel je goeien morgen mag wenschen!" »Mooi weertje vandaag, master Perry!" vervolgde Pygmalion luchtig. »Hum, ja.... Wat voer jij hier uit, luiaard?" »Zooals ge ziet, master Perry, ik wandel." »Zoo, wandel jij?" »Heb ik daartoe het recht niet, master Perry?" »Het recht, uilskuiken?" »Ja, het recht!
De expeditie was volgenderwijze samengesteld: Master James Burbank, zijn zwager master Edward Carrol, die van zijn verwonding genezen was, zijn zoon Gilbert Burbank, de hoofdadministrateur Perry, Mars en een dozijn negers, uitgekozen onder de dappersten en onder de meest toewijdingsvollen van de geheele plantage in het geheel zeventien personen.
Edward Carrol had, nadat hij zijne zuster de hand gedrukt had, in een leuningstoel plaats genomen. Zermah en Perry stonden dicht bij de trap. Zij waren genoegzaam vertrouwd met de familie Burbank, dan dat hunne tegenwoordigheid bij het lezen van dien brief aan onbescheidenheid zou kunnen worden toegeschreven. James Burbank had hem geopend en bekeek hem.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek