Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 27 mei 2025
Pyg en een der opzichters waren over land langs den oever gezonden en hadden hunne nasporingen tot op drie mijlen benedenstrooms van de plantage uitgestrekt; maar waren verplicht hetzelfde rapport uit te brengen.
Het was helder als de dag, dat hij de quaestie der slavernij niet uit dat oogpunt beschouwd had. »Wat, master Perry," hernam hij, »zoudt gij denken, dat master James Burbank zoo wreed zoude kunnen zijn, om...." »Daarbij komt geene wreedheid te pas, domoor," antwoordde de administrateur, »zoo iets volgt uit de logica der feiten, begrijp je?" Pyg schudde met het hoofd.
Ik zou mij zelven daar als slaaf verkoopen en ik zou de opbrengst of beter het bedrag van dien verkoop aan mijn ouden meester brengen, om hem schadeloos te stellen voor het nadeel, dat ik hem toebracht, door mij in vrijheid te laten stellen. Ziedaar, beste Pyg, nu weet je, wat ik doen zou, als ik met een zwart vel bedeeld was en in jou geval verkeerde."
»Wat je er aan doen kunt?... Luister, ik zal het je zeggen, Pyg. En als je nog een enkel grijntje gevoel van rechtvaardigheid in het lijf hebt, dan..." »Dan, master Perry?" »Dan zul je doen, wat ik je zeggen zal. Doe goed je zwarte ooren open, Pyg." »Ik luister, master Perry." »Je bent vrij, niet waar?" »Ja, het schijnt zoo."
Men begon met de reorganisatie van den landbouwdienst der plantage. Master Edward Carrol, wiens wond nagenoeg genezen was, had zijne gewone bezigheden kunnen hervatten. Ook de administrateur Perry en zijne ondergeschikte opzichters legden zeer veel ijver aan den dag. Tot zelfs Pyg schroomde niet, veel beweging te maken, hoewel hij ouder gewoonte bitter weinig uitvoerde.
Pyg beschouwde zich als te behooren tot de bijzondere verdedigers van het woonhuis en dacht er dus volstrekt niet aan om zich bij zijne makkers te voegen, die daar buiten opgesteld waren. Nimmer had hij zijne borst van zooveel toewijding voor James Burbank voelen ontgloeien! Toen alles ter verdediging in gereedheid gebracht was, wachtte men natuurlijk.
Zelfs Pyg was master Perry, voor wien hij thans eene zekere toegenegenheid koesterde, komen vaarwel zeggen. Hij herinnerde zich de lessen en de raadgevingen van den waardigen administrateur, ter zake van de bezwaren eener vrijheid, waarvoor hij zich nog niet rijp of geschikt gevoelde.
Die vrijheid om in het woud te moeten gaan slapen, om daar honger, dorst en koude te gaan lijden, kwam hem een beetje al te dwaas voor. Hij verkoos dan ook op Castle-House te verblijven, al zou hij, om daartoe het recht te verkrijgen, ook, evenals Zermah gedaan had, zijne acte van invrijheidstelling hebben moeten verscheuren. »Gij ziet het, Pyg?" vroeg hem de administrateur Perry. »Gij ziet het."
Dat was een lummel van ongeveer twintig jaren, die Pygmalion in het dagelijksch leven bij verkorting Pyg geheeten werd. Pyg was bij den dienst van het woonhuis Castle-House zelve geplaatst en woonde dan ook in de bijgebouwen daarvan. Hij behoefde niet in het veld of in de werkplaatsen of keten of werven van Camdless-Bay te arbeiden.
»Neen, niemand." »Welnu, als ik in je plaats was, Pyg, dan zou ik geen oogenblik aarzelen..." »Wat zoudt ge dan doen, master Perry?" vroeg Pygmalion. »Ik zou mij op de naastbij gelegen plantage gaan aanbieden.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek