Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 28 juni 2025
"En het komt dus op mijn gezegde van daareven neer, dat reuzen tot niets geschikt zijn!" "Dat hebt ge mis, Pencroff," zeide toen de ingenieur, "en juist zijn die reusachtige eucalypten, welke ons nu beschaduwen, tot iets nut." "En tot wat dan?" "Het land waar zij groeien, maken zij gezond. Weet ge hoe men ze in Australië en Nieuw-Zeeland noemt?" "Neen, mijnheer Cyrus."
Pencroff had zijn belofte gehouden en een soort van prauw, met een romp die uit zeer buigzaam hout van den crejimbaboom bestond, binnen vijf dagen vervaardigd. "Prachtig! nietwaar?" riep de matroos uit, die niet aarzelde om op deze wijze zijn eigen werk te begroeten. "Hiermede kunnen wij de reis...." "Om de wereld maken?" vroeg Gideon Spilett. "Neen, om het eiland.
Dit verklaart ook de voetstappen, welke wij in het bosch hebben bespeurd. Maar op de kust gekomen begrepen zij weldra, dat er geen goede schuilplaats te vinden was, toen zijn zij noordelijk gegaan en hebben de kraal ontdekt...." "Waar zij nu misschien zijn teruggekeerd...." zeide Pencroff.
Het punt van kleeren en schoenen, een zeer gewichtig punt de verlichting gedurende de winteravonden, alles scheen hem gemakkelijk toe, wanneer Cyrus Smith hielp en die hulp zou nooit ontbreken. De ingenieur liet Pencroff maar praten. Hij wilde niets op diens overdrijving afdingen.
Maar Cyrus Smith wist een beter middel, en op een dag zeide hij tot zijn metgezellen dat zij raffinadeurs zouden worden. "Raffinadeurs!" zeide Pencroff. "Dat is een warm werkje, geloof ik?" "Zeer warm!" antwoordde de ingenieur. "Welnu, dan is het er nu juist de tijd voor!" Om dit sap te kristalliseeren was het voldoende om het door een zeer eenvoudige bewerking te zuiveren.
Zij stonden eensklaps weder stil, daar eenig geluid, als door een pijp tot hen kwam. "Het is Top, die blaft!" riep Harbert uit. "Ja," antwoordde Pencroff, "en onze dappere hond blaft zelfs met woede." "Wij hebben onze houweelen," zeide Smith. "Laten wij op onze hoede wezen. Vooruit!"
Pencroff riep met luider stem. Geen antwoord. De zeeman sloeg vuur en stak een tak in zijn nabijheid aan. Dit licht verspreidde gedurende korten tijd zijn gloed in een klein vertrek, dat geheel verlaten scheen. Op den achtergrond was een ruwe stookplaats, met eenige koude asch, waarbij nog een kleine voorraad hout lag.
"Pencroff," hernam Cyrus Smith, "wilt gij mijn schoenen medenemen en zien of zij dezelfde indrukken maken?" De matroos deed wat hem gevraagd werd. Harbert en hij gingen, geleid door Nab, naar de plaats waar de indrukken te vinden waren, terwijl Cyrus Smith tot den reporter zeide: "Er hebben onverklaarbare dingen plaats gehad!" "Onverklaarbare!" beaamde Spilett.
Met weinige woorden werden Gideon Spilett, Harbert en Nab op de hoogte van den toestand gebracht. Deze gebeurtenis die zeer ernstige gevolgen kon hebben, Pencroff zag het ten minste zoo in, had een verschillende uitwerking op de metgezellen van den braven zeeman.
Toen naderde hem Harbert, hem bij de hand vattende en zeide: "Mijnheer, wij hebben een betere schuilplaats ontdekt dan deze. De nacht nadert. Ga nu rusten, morgen zullen wij verder zien." De correspondent stond op en met den knaap ging hij naar de schoorsteenen. Op dit oogenblik kwam Pencroff naar hem toe en op den meest natuurlijken toon, vroeg hij hem of hij ook een lucifer had.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek