United States or Greece ? Vote for the TOP Country of the Week !


"Ja dat kan wel waar zijn papa, maar waar blijft het ook, dat de generaal vijftig gulden heeft gegeven voor uw diner." "Vijftig gulden!" roept mevrouw: "voor een diner van twintig personen

Maar ze dacht ook: "Als ik Papa er zoo'n groot plezier mee doe, wil ik toch later uit mezelf beter op den tijd letten." Van de geschiedenis met het horloge vertelde ze niets, je zult wel begrijpen, waarom. Terwijl Hilda en haar vader nog aan tafel zaten, kwam de knecht binnen, om te zeggen, dat Valentijn er was, en of hij de juffrouw wel even spreken kon.

Ja, dat wist ik wel; ik heb den stoet gezien. Een treffend gezicht. Neen! begin nu niet weer te schreien. Papa komt strakjes ook, om de heeren uit jou naam te bedanken; hij dacht, dat zou je genoegen doen. En als alles afgeloopen is, dan ga je met ons mee, niet waar?"

Het theegoed stond reeds gereed; men wachtte behalve papa en mama Armelo, den majoor Kartenglimp, die den uitslag zijner nasporingen betreffende de veronderstelde afstamming der kapiteinsfamilie van de graven Van Armeloo, zou komen meedeelen. "Ja August, 't zou al heel onredelijk van me zijn indien ik niet volmondig toestemde, dat je als een lieve brave man hebt woord gehouden.

Ik was ziek, en gevoelde mij ellendig, niet alleen door lichamelijke pijn, maar ook door zieleleed. Stella, ik geloof dat mijn vrijheidsdroom weldra ten einde zou zijn toen Vader mij dien brief van den Directeur gaf, waarin hij vroeg, Papa te spreken en mededeelde, waarover. Hoe heerlijk weldadig was mij dat schrijven, het fleurde me heelemaal op!

Maar zeg eens, Willem, wat heb je meer in je boekje? Papa, den 10en November had Van Noort geen sloep, en den 8en Januari ging men van z'n schip met 'n sloep aan-wal om mosselen te zoeken. Quaeritur waar die sloep vandaan kwam? Hy kon zich 'n sloep hebben doen afstaan van een der andere schepen. Maar ik herinner me iets van 't maken van zoo'n vaartuig. De dokter bladerde even: Ziedaar, zeide hy.

MEVR. LINDE. Zeker ... maar in zoo'n geval is het ten minste een groot geluk als je het hebt. NORA. Ja maar, weet je, we kregen het van Papa. MEVR. LINDE. Ah zoo! Het was ook juist in dien tijd dat je vader stierf, geloof ik. NORA. Ja juist, Kristine, dat was net in die dagen. En verbeeld je, ik kon niet naar hem toe gaan om hem te verplegen.

Om papa niet ongerust te maken heb ik hem gezegd dat ik mij zelfs beter gevoelde dan vóór je vertrek, en hem uit het hoofd gepraat om je over mij te schrijven, zooals hij een oogenblik van plan scheen, ten einde je te kennen te geven dat een spoediger terugkomst hem aangenaam wezen zou. Waartoe behoeft papa meer of langer in onrust te zijn dan noodzakelijk is.

Des zomers vroegen Paul en Freddy Marie te logeeren en zij gevoelde zich bij hen gelukkiger dan thuis, al waren papa en mama ook goed en lief. Met Paul en Freddy kon zij nog eens vroolijk zijn, nog eens lachen om den tijd van vroeger, den tijd, toen zij tableaux-vivants gaven en toen Marie Paul de les las over zijn luiheid.

Het was alsof licht en ruimte uit de wereld verdwenen. Toen dat gedaan was stak Papa nóg een paar lichten op; en, zich met iets kinderlijk-triomfants tot mij omkeerend: Look now! zei hij. Ik keek.... Wat er ook gebeuren kon en wat ik ook te zien mocht krijgen, vast had ik mij voorgenomen in ieder geval te bewonderen.