Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 14 juni 2025
"Notaris, papa is op dit oogenblik zeer benauwd; hij verzoekt u vriendelijk later eens terug te komen. Als u 't goedvindt zal ik u nader een boodschap zenden." "Ik hoor daar weer een rijtuig Coba: zou het nu Zoutenheer zijn?" "Hé een rijtuig?"
"Lief kind, gij zijt al te gevoelig. Het spijt mij dat ik u ooit zulke histories heb laten hooren." "Ach, Papa, dat is het wat mij ontrust. Gij wilt dat ik gelukkig zal zijn, en nooit eenige pijn hebben, en nooit iets lijden, zelfs niets akeligs hooren, terwijl andere arme menschen hun leven lang niets dan pijn en droefheid hebben; dat schijnt zoo eigenlievend.
Het gebeurde dan ook, dat miss Campbell er toe kwam hen heel natuurlijk te groeten met een: »Dag papa Sam! hoe vaart mama Sib?"
't Is hem onmogelijk om een woord te spreken, nu hij de trillende broederhand vat die hem werd toegestoken, terwijl die afgetobde blauwe oogen hem zoo onverklaarbaar gevoelvol aanstaren. "Papa ook;" herneemt August: "Brave man! Hier blijven allebei Mevrouw Van Hake.... Virginie!" zegt hij weer luider. "Och Philip, roep je vrouw; hij wil haar zien;" zegt Eva snel: O hoe helder spreekt hij nu.
Heerlijk, dat eerdaags eene goedkoope uitgave van al zijn werken verschijnen zal. Ik zal Papa maar eens heel lief aankijken. De vader van onzen assistent-resident is een goede vriend van Multatuli, en van hem hooren we eenige bijzonderheden uit het leven van dat genie.
"Wat papa bedoeld heeft August, dat weet ik niet, maar dit weet ik wel, dat ik nooit heb begrepen dat men in ernst het plan had om mij zoo te vernederen: Een muziekjuffrouw! Of bestond het voornemen misschien om mij tot een théâtre-chanteuse, een tooneelprinses te promoveeren? 't Is allerliefst, allerliefst!" Fier: "Nee! dat is papa's bedoeling nooit geweest."
We friseerden ons haar tot ragebollen, kleedden ons in slappe gewaden van damast en brokaat met kolossale pofmouwen en zaten bij elkaar dwaasheden te debiteeren over kunst. We hielden dan eene zonnebloem of een pauweveêr heel gracieus in onze blanke vingertjes en waren allerdolst ... Daarom zegt papa dat.
Maar tik, tik, tik, tik! waarschuwde het horloge. "Neen maar, dat gezeur is niet om uit te staan," riep Hilda nu. "Zóó laat ik niet den baas over me spelen, hoor! Hier Papa, steek U dat vervelende horloge maar in Uw' zak. Misschien houdt het zich dan stil." Maar ja wel!
"Maar mijn hemel Eva!" zegt Armelo: "omdat je zoo'n mooie stem hadt.... omdat.... Weet je dat niet meer?" "Nee papa, dát weet ik zeker niet meer. Ik geloof dat u je vergist; zulk een eer zoudt ú als oud-officier voor uw kind niet hebben begeerd, dát weet ik papa. U zult mij met iemand anders verwarren, 't Is onaangenaam. U meent het goed, maar.... zóó.... Wat moet men van mij denken!"
"Hou jij niet veel van rijden?" vroeg Grace aan Amy, terwijl ze samen stonden te rusten, na een harddraverij over het veld met de anderen, onder aanvoering van Ned. "Ik ben er dol op; Meta reed vroeger, toen Papa rijk was, maar nu houden wij geen paarden meer behalve Hobbelaar," voegde Amy er lachend bij. "Vertel eens van Hobbelaar. Is dat een ezel?" vroeg Grace nieuwsgierig.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek