United States or Romania ? Vote for the TOP Country of the Week !
We friseerden ons haar tot ragebollen, kleedden ons in slappe gewaden van damast en brokaat met kolossale pofmouwen en zaten bij elkaar dwaasheden te debiteeren over kunst. We hielden dan eene zonnebloem of een pauweveêr heel gracieus in onze blanke vingertjes en waren allerdolst ... Daarom zegt papa dat.
Man en vader! leest ge er niet gaarne van, omdat de herinnering aan dien donkeren levensdag u 't harte opnieuw met weemoed vervult? O! wanneer een goede geest uw leven dooraâmt en willig in 't lijden berusten doet, dan, ja, dán treedt ge toch nog wel gaarne met ons een kleinere woning binnen, waar de hangklok aan beide kanten met een fraaie pauweveer versierd aan den wand tikt.
De stukjes gloeiend papier dwarrelen weg in de zwarte schaduwen van 't dak. Roem-roem-roem-roem. Tegen den wand, onder de ruif, zitten de kijkers, aangedrukt tegen elkaar, de hoofden in één richting van belangstelling. Eerst 'n kind met 'n omslagdoek, bleek onder de roodte van den doek. Dan 't hoofd van 'n jongen boer, met ruwe boersche trekken. 'n Pauweveer steekt in z'n hoed.
Jongens zwarte oogen, zwarte haren, in hunne Romeinsche Campagna-dracht, blauw en roodbruin en gelapt, op den puntigen hoed een geknakte pauweveêr. Lui liggen ze: ondeugend gaan hunne zwarte oogen naar de vreemdelingen, die boven wandelen, als zeggen ze: je kijkt naar ons, je vindt ons mooi en wij, wij eten onze china's-appelen: de zon schijnt warm, gemakkelijk is het leven....
Woord Van De Dag