Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 25 juli 2025
Een vuurstorm van vervoerende gedachten een woord vol flonkerende majesteit verlicht opnieuw de scheemring mijner nachten en breekt des leevens vale eenvormigheid. Waar is een tweede woord als dit ontvaren aan menschenmond, in al der menschheid jaren?
Zoodra de Aurora er weer wat behoorlijk uit begon te zien, ging kapitein Wilson opnieuw aan boord van het veroverde schip, waar het dek, nu het helder licht geworden was, een vreeselijk bloedbad te aanschouwen gaf.
Daarom vraag ik u voor de laatste maal: doe afstand van de regeering, volg mij als mijn vrouw het is het eenige middel om uw leven te redden." Opnieuw wees Elizabeth zijn beleedigend voorstel van de hand, en beval den Minister zelf onmiddellijk te vertrekken, wilde hij niet door haar lijfwacht gearresteerd worden. Maar Ravenski beantwoordde haar bedreiging met een smalenden glimlach.
Er was nog geen verandering in de zienswijze van het opperhoofd der wilden gekomen en de gevangenen kregen opnieuw last binnen den kortst mogelijken tijd voor een losgeld van drieduizend roebels te zorgen, wanneer zij niet wilden dat Tchou-Tchoûk tot andere maatregelen zou overgaan.
Morgen zoodra het op de markt vol werd zou de beambte de onderhandelingen opnieuw kunnen beginnen, indien de Regent bij zijn plan bleef. Zij zou intusschen het hare doen om haar grootvader toegevender te maken, al behoorde hij ook niet tot de menschen die zich lieten leiden.
"Dat spreekt immers vanzelf dokter. Alles zal zeker goed gaan. Ik.... ke...." "Was er nog iets?" "Nee dokter, nee; maar...." "Beter vooruit gevraagd dan naderhand verlegen te zitten Thomas!" "Nee dokter, toch niet, 't was alleen...." Helmond krijgt nogmaals het achterhoofd met de blonde haren van zijn provisor te zien. Thomas tuurt opnieuw naar de etiquetten der potten en flesschen.
Ook niet de brief aan papa, die dus de laatste schijnt geweest te zijn van de drie, die je ons schreef? Ja, knikte Frank verbijsterd. Papa joeg William weg. En ... wat woû ik je toch ook nog zeggen? God, ik weet het niet meer ... Dus je hebt ons driemaal geschreven? Ja, driemaal, sprak Frank. En wat schreef je? vroeg zij, opnieuw regelmatig zacht snikkend in hare keel.
"Wat 'n hondenweer," peinsde Geerten ... Hoog in de lucht, nu en dan mat-zilvrig beglansd door een ronde maan, zeilden wild over 't waterig blauw de witte wolken, die de bries uitrafelde en stuk-scheurde, de flardende brokken met omstuimige vaart voort-jagend ... Een eenzame locomotief, uitpuffend blanke rookpluimen, seffens door den gierenden wind tot pluis verstoven, manoeuvreerde, af en toe luid-gillend ... Geerten hoorde hoe losgelaten wagens donderend tegen elkander botsten, tot opnieuw weerklonk een eentonig toeten, gevolgd door rauw fluiten, en de locomotief een nieuwe reek rammelende wagens voortduwde ...
Wij keeren dus op onze schreden terug, zien opnieuw met welgevallen op naar zoo menig aardig motief, naar de balcons veelal voorzien van fraai gedreven ijzeren hekken, naar het taormineesche leven dat op al die balcons wordt afgespeeld.
Door het gevaar waarin hij zich bevond nog meer aangevuurd, vloog de strijdlustige jongeling met opgeheven zwaard op de soldaten los, en had zich reeds ruim baan gemaakt, toen eene tweede bende toesnelde, en hem met de eerste vereenigd opnieuw aangreep. Wederom zwaaide hij zijn wapen, dat ditmaal een Egyptenaar den schedel in tweeën spleet. Een tweede houw wondde een soldaat in den arm.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek