United States or Georgia ? Vote for the TOP Country of the Week !
"Dat spreekt immers vanzelf dokter. Alles zal zeker goed gaan. Ik.... ke...." "Was er nog iets?" "Nee dokter, nee; maar...." "Beter vooruit gevraagd dan naderhand verlegen te zitten Thomas!" "Nee dokter, toch niet, 't was alleen...." Helmond krijgt nogmaals het achterhoofd met de blonde haren van zijn provisor te zien. Thomas tuurt opnieuw naar de etiquetten der potten en flesschen.
Imperat. = toon-jij; vgl. 299: kleed-jij. Ké, Kil.: ah. Interiectio varios affectus explicans. Passim in de XVIIe eeuw. 't Zou ontstaan zijn uit wetecree, wetekey = wete kerst, sciat Christus: vgl. de Vries, Taalzuivering, 166. 316. prees het goede meisje, maar zo dat er niets of niet veel van geven kwam.
[p.86] Nei,... dèt ken ik nie kroppe.... Wèt heb ik nou èn de hènd!... kè je Annemie niet meir.... Annemie uyt de Orènjestroat?... noù, diè kachel brent ... segge d'r seife stomme te g'la
Op mijn heenreis had ik er van genoten. Nu zou een uitnoodiging van een Chinees Tjia Ke Beng om zijn klapperaanplant in oogenschouw te nemen een welkome aanleiding geven om den morgen van den dag, dien we in Ambon stillagen aan land te gaan en beweging te nemen. We gingen met zijn vieren, de Chinees, twee medepassagiers en ik, 's morgens reeds vroeg op stap.
Zijn gewoon geschreeuw is een krijschend, afschuwelijk "retsj" of "rè", zijn angstroep een weinig minder onwelluidend "kè" of "krè". Soms schreeuwt hij als een Kat "miau"; volstrekt niet zelden zegt hij, wel eenigszins op de wijze van een buikspreker, maar toch volkomen duidelijk, het woord "markolf". Behalve deze klanken, die hem van nature eigen zijn, bootst hij alle tonen en geluiden na, die hij in zijn gebied kan hooren.
Met hetzelfde systematische superioriteitsbetoon herhaalde de korporaal: »Kè je niet groete?« Ook ditmaal logenstrafte ik deze veronderstelling. Dit is een vreemd geval. De vraag is: Kán een meerdere zich in het simpel particulier bestaan van een mindere dringen, en hem vervolgens op militaire wijze hard vallen? Ik ben maar een eenvoudig en ongegradueerd wandelaartje langs 's Heeren wegen.
Ik wandelde aan Bertus' andere zijde. Wij zwegen alle drie. Omdat ik mindere ben, en die korporaal een korporaal is, kon ik niet zeggen: »wie is die vent!« Intusschen werd dit onuitgesproken vraagstuk evenmin van Bertus' zijde, als van die des korporaals opgelost. Opeens begon de korporaal een geanimeerde conversatie door mij toe te voegen: »Kè je niet groete?«
Een andere, zeer algemeen buiten Holland en Zeeland gebruikelike verkleinform is ke, in plaats van je of tje. Deze verkleinform komt in vele geslachtsnamen voor, in vele verschillende gewesten. Zeer algemeen is ook de verfloeiing der d tot j of w. Te Amsterdam kan men vele lieden nog hooren spreken van den Nuwendijk en de Nuwmarkt.
Nyboer, de nieue boer, zie bl. 302. Nydam, de nieue dam, Nyhoff en andere namen met het friesche ny, nieu, samengesteld. Boerke, boertje, en andere namen die den frieschen verkleinform op ke vertoonen, als Beerske, baarsje, enz. Nylan en Oudeboon, zijnde de namen van de friesche dorpen Nyland en Oude-Boorn, geschreven volgens de eigene friesche uitspraak.
As jei sloap kè je ommers nie haure,... moedertje,... [p.88] se legge
Woord Van De Dag