United States or Suriname ? Vote for the TOP Country of the Week !


Het is van den meester, voor wien, zoo hij weer wilde spreken, Scharten, zoo terecht, wel veertig anderen wilde doen zwijgen: Drie uiterste belang-stellingen hebben zich in mij opgericht: Ten eerste eene van algemeene en onvermengde emotie-oplettendheid, verbeeld-verlichamelijkt: het roerloos en angstig-heerlijk staren naar de vreemde en hooge bewegingen, naar de sublime toeren van deze nieuwe ziel; hoe hij staat, dit wondermensch, en het leven omhuivert hem met pijnlijk vervoerende vlagen....

Zij bracht zijn hand met de hevigste aandoening aan haar ogen, en twee tranen vielen warm en glinsterend op de vingers van de bevende Jonker. Het zou moeilijk zijn de vervoerende blijdschap van Adolf te beschrijven.

Zij veronwezenlijkte als een tooverdamp. Zij deed de vervoerende heiligschennis op de heilige plek van Delfi. Ik was mijzelve niet meer: Demea! riep ik en opende de armen. Demea's armen sloten zich om mij rond. Zij nam mij als op in de dronkenschap van haar dans.

Een vuurstorm van vervoerende gedachten een woord vol flonkerende majesteit verlicht opnieuw de scheemring mijner nachten en breekt des leevens vale eenvormigheid. Waar is een tweede woord als dit ontvaren aan menschenmond, in al der menschheid jaren?

En al de takken, die naar haar heen reikten? En al die verdere plannen van bleekere lichtstrekking en kleurenstand voor haar uit? De kleine gezicht-einders waren samengebakken en smolten zich vast aan den hemel. Zij was in een groote zaal vol vreemd leven, vol rare vervoerende dingen. Er waren geen menschen bij haar, achter haar. Niets was achter haar, geen stemmen, geen gerucht.

Zal ik u niet meer zien, Adolf en wilt gij mij doen sterven? O blijf hier verlaat mij niet, ik bid u, gij, mijn enige troost, mijn enige vriend op aarde, aanhoor mijn spreken; want zonder u, Adolf, kon ik niet meer leven!" Welke drift was nu de sterkste in het hart des ridders? De vervoerende blijdschap, welke deze liefdewoorden hem gaven, of de droefheid die hij bij 's meisjes druk gevoelde?

Hij keek haar aan, en toen had ze 'n gevoel, alsof hij heel anders dan de anderen niet hoorde bij de kamerdingen, maar bij 't vrije, luchtige, bij 't licht en den wind en 't ritselige goudbruin van de boomen.... Toen hij op haar toetrad, was 't alsof er nu iets van 't luchte-blauw en boomen-groen, alsof de zomersche natuur zelf tot haar kwam in haar kamerleven.... Doch die vervoerende sensatie bleef maar een oogenblik zoo krachtig....

Aan wie de hoogste lauwer: aan de moedige krijgers, die, bij het schetteren der trompetten en het donderen van het geschut, in vervoerende geestdrift ontvlamd, hun geliefden veldheer volgend, zich op 's vijands drommen werpen, en met onwederstaanbare vaart de overmacht voor zich doen wijken, om straks als overwinnaars te keeren; of aan die onverschrokken mannen, die, met zoo uiterst gebrekkige wapenen, maanden achtereen, dag aan dag, altijd op nieuw denzelfden kamp moesten voeren op leven en dood, den kamp tegen de ondenkbare verschrikkingen van een winter aan de pool; en die dat doen met zoo blijmoedige eenvoudigheid, met zoo volkomen gemis van allen ophef, als gold het de meest gewone zaak der wereld?

Weldra hief de krijgsbazuin haar vervoerende klanken aan, en de paarden vlogen met hun ruiters tegen de nog in de Vlaamsestraat benepen burgers. De gevelde speren der Leliaards ontmoetten de Goedendags der wevers die beweegloos de schok afwachtten.

En heeft Michel-Angelo hier niet met onbedriegelijke waarheid voor alle tijden de dubbele type der vrouw geteekend: de reine Eva, die innig aan den man verbonden, hare ziele in aanbidding opheft tot den Schepper en in hare aanbidding den man zelf met zich opvoert; en de om den verleidelijken boom geslingerde sirene, wier vleiend, leugenachtig woord, wier vervoerende blik en verlokkende schoonheid den man in het verderf storten?