Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 3 juli 2025
Ik zou willen alles bezien, eerst, en de toekomst doen opklaren. Ik zie niet goed daarin.... Ursules mond viel in gramschap open: Hein? Ge moogt u niet opjagen, moeder. Ik zal u gehoorzamen. Laat me eens stille overwegen.... Ursule zakte thoope in den konk van de witte lakens. Ze deed hare oogen toe en hare vingeren krulden te zamen, stuipachtig geweld doende onder de sargie.
Dus zouden ze nog maar even blijven zitten om te zien of 't ook wat opklaren zou, dan konden ze misschien nog wat omwandelen. Maar 't bleef regenen. Om half drie zaten ze er nog. 't Was Bernard met inspanning gelukt weer een toon van opgewektheid in zijn stem te brengen, en hij praatte nu, kalm rookend!
Genas Lucia niet in eens, zoo als het inderdaad te vreezen was, dan kon toch zulke herkenning haar verstand allengs weder opklaren; en vermits hunne compagnie waarschijnlijk nog eene gansche maand te Gheel zou blijven, zouden zij misschien den tijd hebben, om het arme meisje beslissend in de baan eener geheele herstelling te brengen.
Het was alsof de Majoorske in haar sleê éen lange, lange godsdienstoefening bijwoonde. Zij was in een heilig land gekomen. Zij zag oude, gerimpelde gezichten opklaren, als er gesproken werd over den tijd, die nu aangebroken was. De zieken vergaten hun pijnen, om den dag der vreugde te prijzen. "Wij willen allen goed zijn; wij willen allen het goede gelooven; wij willen niemand schaden.
Het docht hem dat hij zou gaan licht worden als een vlam en opspringen tegelijk en ijlen naar de dartele deerne die, boven de vurige kleur van haar borstdoek, hare klinkende keel opklaren liet. Telkens kwam hij moedeloos, uitgeput en zonder hoop weer thuis. Moeder Doxa, van tusschen de arlekijnen en het suikergoed, daar achter den duisteren toog, merkte iedermaal zijn treurend uitzicht.
En dieper drongen hare gedachten, naar een verlangde oplossing. 't Moest opklaren om haar. Wat was er gebeurd dat ze zoo lichtzinnig weggevallen was in poelen van zonde? Ze kon 't zich niet uitleggen. Ze kon niet bespieden in 't jonge verleden den geleidelijken gang der omstandigheden en, erlangs, hare toenemende, onweerbare machteloosheid. Koppig wilde ze nu dat 't moest opklaren.
Het weer was iets aan 't opklaren, wel daalden er nog eenige buitjes op ons hoofd neer, maar 't geheel zag er nu bemoedigender uit. Bovendien, we waren in Weenen, we waren in een beschaafd land en niet te vergeten, we begonnen de daagjes nu te tellen voor we in mooi Holland zouden zijn. 's Morgens gingen we naar Schönbrunn per tram met haar vrouwelijke conducteurs.
Ze voelde dat hij zijn stap vertraagde, en dat zijn arm lager zeeg en achterwaarts zich rondde. Ze voelde zijne hand sleeren langs haren rug en haar omvatten in haar leen. Toen merkte ze hoe dikke de sneeuw al zwijgend omlage streek, en zag ze den witten schijn van zijn gelaat uit den nacht opklaren en bukken over haar voorhoofd. Ze schrok subiet. Ze neep hare oogen toe en kon niet verder terten.
Hij tuurde strak vóor zich uit, wijd-droomend en wie weet ooit het zonnig beeld dat daar, in dat afschuwelijk hoofd, kwam opklaren? De rammeling van een rijtuig op straat deed Takker schrikken. Hij sprong recht en begon in haaste alles weer behoorlijk te leggen en te schikken. Hij snoerde de strikjes vast, blies op het gladde deksel een onzichtbaar stof weg en wachtte.
Ze dierf zelf niet al die waaiende brokken bijeenrapen en den toestand in zijn volledigheid aanschouwen. Ze werd alras de medeplichtige van dat folterend spook. Pastoor Doening deed niets dat den toestand, spijts haar zelve, kon doen opklaren. Hij spaarde haar met eene teederheid die hij putte in de schatten van zijn ouderdom.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek