Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 16 juni 2025
Ik ontstelde, toen de barones zeide: "U gedraagt u werkelijk soms geheel alsof u zelf ook nog een kind waart! Dat moet beslist veranderen, anders zou ik Tieka niet onder uwe leiding kunnen laten." Ze zweeg even, toen vervolgde zij met een vreemden blik in hare oogen: "En dan moet ik u bovendien verzoeken u wat minder te beijveren om Tieka's liefde te winnen.
Zij wist niet wat het haar schelen kon, maar ze vroeg aan Quaerts: Wie is toch die dame, daar, in het lichtblauw, met dat donkere haar? En zij zag, dat hij schrikte. Dat is de jonge mevrouw Hijdrecht! sprak hij toen, rustig, een beetje hoog. Ook zij ontstelde nu; zij werd bleek, hare vingers sloegen zenuwachtig den waaier op en neêr.
Zermah had dit geheele gesprek afgeluisterd en het scheen blijkbaar een einde te zullen nemen, toen eensklaps een onderdrukte zucht, een soort van gesmoord gerochel vernomen werd. De mestiesche vrouw ontstelde zeer; het was als voelde zij al het bloed in haar lichaam naar het hart stroomen. Zij sprong op en ijlde naar het nachtleger van gras, en boog zich over het meisje...
Op het gefluit en geroep van den Baron schoten de ontstelde huisgenooten toe: het duurde niet lang, of de Gravin kwam weder bij haar zelve. "Om Gods wil!" waren haar eerste woorden: "waar is die knaap? hoe komt hij aan dat jurkje?" "Die knaap zit in de gevangenis, Mevrouw," zeide de Baron. "Dan wil ik terstond naar die gevangenis toe. Laat Feurich dadelijk inspannen, en...."
Het was Burchard, die in zich zelven mompelde dat het eene lafheid was over het lot van vrouwen te treuren en den moed te laten zakken, wanneer land en vrijheid in gevaar verkeerden. Burchard was woedend en verbitterd; een gevoel van verdriet of van nijd ontstelde hem.
"Army," vroeg zij angstig, "wat zegt gij? Wilt gij weg weg?" Hij schrikte en greep hare hand; hij wilde haar geruststellen, maar de ontstelde, rood geweende oogen zagen hem uitvorschend aan hij liet hare hand los en wendde zich af.
Maria Clara, bleek als was, richtte zich half op, en keek met ontstelde oogen naar haar vader, naar Doña Victorina en naar Linares. Deze kreeg een kleur, Capitán Tiago sloeg de oogen neer, en de dame liet volgen: "Clarita, denk daar steeds aan: trouw nooit met een man die geen broek aan heeft. Je loopt kans dat zelfs de honden je beleedigen."
Hij vermande zich echter en reikte mij met een kalm gelaat den brief toe. Ik ontstelde insgelijks over den inhoud: maar zag niet terstond alles door. "Die tijding zal den ouden Heer Blaek geweldig frappeeren," zeide ik: maar ik begrijp niet, hoe uw zoon daarin geïmpliqueerd is."
"Gode zij dank!" riep de jongeling uit, en deze tijding ontstelde hem zoo zeer, dat hij schier bewusteloos op de bank nederzonk. Martha ondersteunde hem. Spoedig echter herstelde hij zich, trad naar den Prins toe, greep diens hand en overdekte die met zijne kussen. "En Uwe Hoogheid zelf wilde mij met deze tijding verrassen!" riep hij uit. "En ik ben dus vrij? Vrij! Groote God!
Bij het te-rugzien van Mathilde, ontstelde zij. Haar weeke wangen bibberden, een beetje bleek. Is u daar, mevrouw? vroeg zij bezorgd, haar ruwe bloote voorarmen uitstekend om Mathilde behulpzaam te zijn. Mathilde knikte, met een flauwe vriendelijkheid.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek