Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 27 juni 2025
Het was, of ik een voorgevoel had van den slag, die mij dreigde; ik was zeer ontsteld. "Mevrouw," zei ik, "mag ik vragen, welke ongelukkige tijding die brief bevat?" Ze reikte mij hem over en zei op treurigen toon: "Lees zelf, mijnheer, wat mijn vader mij schrijft; gij zijt er helaas maar al te zeer zelf bij betrokken."
Hij wilde haar omhelzen, maar zij trok zich langzaam terug, en hij gevoelde zich onhandig, bijna verlegen. Hij begreep haar niet. Waarom geen kus, waarom geen geheele verzoening, als ze het begreep, als ze een beetje liberaal was opgevoed? Maar ze was misschien nog wat ontsteld. Hij wilde niet aandringen. Het zoû wel slijten ...
Zonder dralen ontbood Iravati hare dienares, en haastte zich met haar de noodige toebereidselen te maken voor de reis, terwijl zij haar in korte woorden het doel van den togt mededeelde. Niet weinig was de trouwe Nipoenika, die hare meesteres innig liefhad, ontsteld, toen zij dat berigt vernam.
Laat ze daarom varen en laten wij ons den tijd aangenaam maken. Het meisje, zeer ontsteld door haar droom, hoorde het en dit werd haar te veel, maar om Gabriotto geen reden tot ongenoegen te geven, verborg zij haar angst zooveel mogelijk.
Ik zag hem met wijd uitgestrekte armen en de beenen ver van elkander voor een granietblok staan, dat in het middelpunt van den krater lag, als een verbazend voetstuk bestemd voor het standbeeld van een Pluto. Hij stond in de houding van een ontsteld mensch, maar wiens ontsteltenis weldra plaats maakte voor eene dwaze vreugde. "Axel, Axel!" riep hij, "kom eens hier, kom eens hier!" Ik snelde heen.
"Hoe zal het daar nu zijn?" En een snik brak in zijn keel. Ontroerd liet ik den verrekijker neer en keek hem aan. Groote tranen blonken in zijn oogen en zijn lippen beefden. Hij slaakte een diepen zucht en plotseling begon hij te schreien. Ontsteld en vol moederlijke zorg neeg Fietriene naar hem toe.
En al toonde James Burbank zich niet ontsteld bij de ontvangst van dien brief, dan toch vervulde die de geheele familie met angst en ontzetting. En dat niet zonder reden. Waarom toch was de eigenaar van Camdless-Bay naar de hoofdplaats Jacksonville opgeroepen? Ja, opgeroepen! Want het was degelijk een bevel en geene uitnoodiging om voor de autoriteiten te verschijnen.
Gij zijt ontsteld, en dat is niet te verwonderen. Die Beecham Bones moest opgehangen worden, en dat heb ik hem ook gezegd. 't Is alles zijn schuld, hoewel hij niet bedoeld had het zoo ver te laten komen. Hij is nu bang genoeg, dat kan ik u verzekeren." Beatrice bedwong zich door een krachtige poging. "Onder het naar huis gaan," zeide hij, "zal ik u vertellen wat er gebeurd is.
't Schijnt eerst alsof moeder en zoon, verrast en ontsteld, eensklaps van de zijde afwijkende, waar die klaagtoon rees, tegenover den ongelukkige willen voorbijgaan; doch weder klinkt de stem der vrouw: "Neen Frans! dat mogen wij niet. Laat ons zien, misschien kunnen wij helpen!"
Zij schudde haar hoofd en riep uit: "Ja, mijn vriendin was ook al zoo gehaast. Ze moest naar de Witheerensteeg." "O! is 't die?" vroeg de man, geheel en al ontsteld. "Wat meen je?" "Men moet er 't beste van hopen," zuchtte hij. Ze greep hem bij den arm. "Wat bedoel je toch?" Hij vertelde haar, wat de duivelbanner had gezegd, en zij werd angstig. Ze stamelde: "Je zou zeggen ... je zou zeggen ...."
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek