Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 27 juni 2025
Nauwelijks had hij echter eenige stappen gedaan, of hij werd door eene plotselinge duizeling bevangen; de inspanning was te groot geweest! Nog vond hij de kracht om den koning op den grond neer te leggen; toen stak hij de handen omhoog en met een diepen zucht sloeg hij achterover. Toen Bedivere hevig ontsteld naderbij kwam, had Lucanus reeds den laatsten adem uitgeblazen.
Eindelijk echter riep een diepe stem van uit het hol: "Wie is daar aan de deur?" Op het hooren van een menschelijke stem was de prinses zoo ontsteld, dat zij gedurende enkele oogenblikken niet kon antwoorden; toen zij zich hersteld had, zei zij: "Ik smeek u de deur voor mij te openen!"
Ik hoor nog in mijn ontsteld gemoed de daverende triomfzangen, die onlangs uit deze zaal ter eere van den Kroonprins, hoop en toekomst des vaderlands, in de hoogte klommen; ik hoor nog, hoe onze begeesterde stemmen zich paarden aan het reusachtige zegelied, dat uit alle hoeken van België opsteeg en het verbaasd Europa met verwondering sloeg.
Ben-Hur staarde den spreker ontsteld aan. Het kruis! was alles wat hij zeggen kon. Zij hebben hem van nacht gevangengenomen en gevonnist, vervolgde de man. Met het aanbreken van den dag brachten zij hem voor Pilatus. Tweemaal verklaarde de Romein hem voor niet schuldig; tweemaal weigerde hij hem over te leveren.
De reiziger was door anderen, op zijn hulpgeblaas de echte bergbeklimmers hebben daartoe altijd een hoorn bij zich toegesneld, omlaag geholpen, maar vertoefde nog in de Vajolethut, omdat hij zoo ontsteld was door dat ongeluk, dat hij nu zelfs den betrekkelijk gemakkelijken weg niet meer omlaag durfde.
"En wat wilt ge ons dan laten?" vroegen de afgezanten ontsteld. "Uw leven," zei Alarik op trotschen toon. Om bloedvergieten te voorkomen matigde hij evenwel zijne eischen; hij verkreeg 5000 pond goud, 30000 pond zilver en buitendien nog vele balen kostbare kleedingstoffen.
De zedelijke wereld kent geen grootscher schouwspel dan een ontsteld, onrustig geweten, dat, op 't punt een slechte daad te bedrijven, den slaap van een rechtvaardige aanschouwt. Deze slaap in deze afzondering en in de nabijheid van iemand als hij, had iets verhevens, 't welk zelfs Valjean, hoewel onduidelijk, echter onweerstaanbaar, gevoelde.
"Mher Van Praet", zeide een hunner, nog zeer door toorn ontsteld, "de Tancmars zijn de schuld van des graven ellendigen dood en van al de ongelukken die ons arm Vlaanderen daarom bedreigen. Zij hebben onophoudelijk den vorst aangeraden den Kerels en tevens den poorters der steden hunne vrijheden te ontnemen.
Cosette was, hoewel op andere wijze, niet minder ontsteld. Zij begreep niet, de adem ontbrak haar; wat zij zag scheen haar onmogelijk, eindelijk riep zij: "Vader, wat is er toch op deze wagens?" Jean Valjean antwoordde: "Tuchtelingen." "Waar gaan zij heen?" "Naar het bagno."
Waar is Roland? klonk de angstige vraag. Hij was niet onder de geredden. Waar is Roland? vroeg Karel de Groote ontsteld aan de vermoeide boden. Door het geheele rijk weerklonk het antwoord: Roland de held viel in den strijd tegen de Saracenen. Overal verwekte deze treurige tijding oprechte droefheid. Ook aan den Rijn werd zij vernomen.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek