Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 18 oktober 2025
Gauw tot rust komen mijn lieve; en morgen dan hooren we dat die generaal weer voor zes jaren geteekend heeft. Want onkruid vergaat niet;" voegt ze er onhoorbaar bij.
Als hij van verre een Rob op het droge ziet liggen, begeeft hij zich stil en onhoorbaar in de zee, zwemt tegen den wind in naar zijn slachtoffer toe, nadert het met de grootste voorzichtigheid, en duikt plotseling uit de zee op, in de onmiddellijke nabijheid van het dier, dat dan reddeloos verloren is.
Heensluipend, onhoorbaar, was-ie verdwenen zoo as-ie gekomen was en drie minuten later, ook op 'r kóúsen goeie God, ze joegen je de stuipen op je lijf! kwam juffrouw Amélie, die 'r 'n handje in 't huishouen zou helpen, nou Jans in Friesland zat, maar nog geen vinger had uitgestoken schuifelde juffrouw Amélie in de keuken, vrindelijk-lief, Chris voor, Chris na zeggend, om 'r te porren, om 'r an te zetten, om 'r óók voor 'n loopie 't huis uit te jágen.
Nadat de schemering is ingevallen, ontrolt hij zich, rekt en strekt, nog eenigszins slaapdronken, de lange, slanke ledematen, en stapt nu langzaam en onhoorbaar op den zitstang van zijn kooi heen en weer, of klautert bij de dwarsstangen van het hok op en neer.
Links en rechts wijdt de aarde zich uit, Een levend beeld van leven, alles in zijn beste licht, Natuurmuziek gehoord waar men haar wenscht te hooren en onhoorbaar als de ziel aanschouwen wil, De blijde stem van den open heirweg en de blijmoedige, frissche ziel van dien weg. O, heirweg dien ik nu heb ingeslagen, zegt gij mij: verlaat mij niet?
Daarna den brief weer inziende en zoekend naar de woorden, die hem straks onwillekeurig een gesmoorden kreet van verbazing ontlokten, prevelt hij onhoorbaar: "Wel wat vrij gedrag! Ha, mij dunkt!"
Stil dus! sluip, onhoorbaar zacht, nader. Ziet ge hem nu? Niet?
Uilenspiegel mompelde onhoorbaar tusschen de tanden: Ik zal het U wel betaald zetten, booze lieden! Doch hij scheen alles geduldig te verdragen en sprak: Ik eet of ik drink niet meer, totdat de hoogweerdige heilige Remaclus mij geneest zooals hij mij trof. Bij het nieuws van 't mirakel, kwam de deken uit de kerk. 't Was een groote, dikke, plechtstatige kerel.
Nooit meer in de schemering bij het vuur met hem zitten keuvelen, of in de winteravonden terwijl buiten de sneeuw onhoorbaar neerzweefde luisteren naar zijn heerlijk voorlezen.... Ach, het was nu alles, alles voorbij! "Ik begrijp niet waar je die gratie vandaan hebt, kind!" zeide mevrouw Gerlings met hare kwijnende stem, terwijl zij nog een gaslicht ontstak om Renée beter te kunnen zien.
Misschien heeft slechts één van hen het pad gekruist, dat door den gauwdief gevolgd wordt, maar dit is voldoende. Na een zorgvuldig onderzoek van het spoor, gaat hij met den neus dicht langs den grond, onhoorbaar en onzichtbaar voort. De Fenek kent de Woestijn-Hoenderen wel, en zijn oog is scherpzichtiger dan dat van de meeste reizigers.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek