Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 18 juli 2025
Daarnevens had hij een weelderige zitkamer gemaakt met open heerd, en alles was er in zoo teere tinten aangebracht dat nievers een blik aanstooten kon tegen een onbehendige verve. Dikke tapijten voerden den tert van voeten en 't lichte geschuif van stoelen onhoorbaar over den vloer.
Zij was nu weer kalm geworden en een teedere lach verhelderde haar gelaat. "Gij moet uw man verlaten, wij moeten ons leven vereenigen." "Het is immers al vereenigd," antwoordde ze bijna onhoorbaar. "Ja, maar het moet geheel en voor altijd zijn." "Maar hoe, Alexei? Zeg mij dat...." Zij sprak dat met een soort van spotachtige onderwerping aan haar hopeloozen toestand.
Op zekeren nacht, toen het geheele kasteel in diepe rust was, nam de jonge ridder dus een lamp, en begaf zich naar de kamer, waar hij wist dat Melior sliep. Hij trad onhoorbaar binnen, hield de lamp boven zijn slapende geliefde, en toen hij haar warme menschelijke schoonheid aanschouwde, wist hij, dat alles, wat men hem van haar verteld had, laster was.
Maar zoodra is niet het schuifelend geluid van de voetstappen der politie onhoorbaar geworden, of hij scharrelt het steegje weer binnen. Als het vier uur is, en de lucht in plaats van zwart donkerblauw begint te worden, terwijl een half maantje en de sterren nog niet verdwenen zijn, gaat Londen hier en daar teekenen van leven geven.
"Niets, mijnheer," bevestigde de afgematte en gepijnigde man schier onhoorbaar. "Het is wel; gij gaat dit verslag met ons onderteekenen, en dan volgt gij de gendarmes naar de stad. In de gevangenis zult gij de uitspraak van het gerechtshof afwachten." Dit woord gevangenis scheen Jan Verhelst als een geheime slag te treffen en in hem met geweld het gevoel zijner mannenwaardigheid op te wekken.
Toen tusschen wat vogels, die tjilpten, eerst onhoorbaar bijna, dra duidelijker, het zacht gesnor weêrtrillerde en Gawein, als tartte het hem, ginds, héél hoog, tegen de blauwe lucht, tegen de blanke wolkbergen het Scaec zag zweven, een ruitachtigen vogel gelijk en het schitterde even op van de kostelijke stukken, die stonden steeds roereloos overeind. Het Scaec; het Scaec, dáar was het.
Of de geschoolde wijzer dan gij? Zielen van mannen en vrouwen! U noem ik niet onzichtbaar, onhoorbaar, ongevoelig en onvoelbaar, Ik zal mij niet bemoeien voor of tegen U te pleiten om uit te maken of gij al dan niet bestaat, Ik erken openlijk wie gij zijt, al erkent niemand anders dat.
Hij bond den draad met het steentje aan de speld vast, en sloop onhoorbaar zacht den tuin in. Er brandde al licht binnen, dus vandaar kon men hem niet zien. Hij naderde het raam, en stak de speld, zonder gedruisch, stevig in de stopverf. Toen rolde hij den draad af, en keerde even zacht weer naar zijne kameraden terug.
Zij richtte zich nu op en zag hem, omgolfd in heur haren, onbestemd aan. Ik begrijp je niet, murmelde zij bijna onhoorbaar. Begrijp je niet, dat ik je vraag, of je van mij houden wilt, of je zooveel van me houden wilt om mijn vrouw te worden? Zij bloosde en haar lippen trilden.
Ha, de neusvleugels van vrouw Smul trilden van begeerte. Na haastig om zich heen gekeken te hebben, of zij wel alleen was, lichtte zij behendig het deksel van de doos en genoot van den heerlijken aanblik, dien de verrukkelijke taart opleverde. Dik kwam langzaam en onhoorbaar naderbij. "Als zij gaat snoepen, zal ik het haar eens en voor altijd afleeren," dacht hij.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek