United States or Cameroon ? Vote for the TOP Country of the Week !
Het eenige antwoord was een vloed van jammerklachten van de jonge vrouw die hem omhelsd had en die een mandje en een huissleutel in de hand droeg. »O God!« zei de jonge vrouw. »Ik heb hem gevonden! O, Oliver! Oliver! Ondeugende jongen, om me zoo in ongerustheid te laten! Ga mee naar huis, lieverd, kom. O, ik heb hem gevonden! Dank aan de hemelsche goedheid, ik heb hem gevonden!«
De man is klein van persoon en ziet er nietig uit, al is hij ook welgebouwd en vlug en veerkrachtig; maar hij heeft zachte, denkende oogen, bijzonder fijn gevormde, beweeglijke lippen en een hoog, schrander voorhoofd. Chester is er van overtuigd, dat Antony Oliver een moedig man is.
Met deze woorden ging de oude dame een bord vol bouillon warmen in een pannetje. Oliver vond, dat de bouillon krachtig genoeg was, om, als ze behoorlijk verdund werd, ten minste drie honderd vijftig armen een maal te verschaffen.
Oliver vertelde heel zijn eenvoudige geschiedenis en was dikwijls, door pijn en zwakte, gedwongen af te breken. Het maakte een plechtigen indruk, in de half donkere kamer de zwakke stem van het zieke kind een eentonig relaas te hooren doen van ellende en jammer, door hardvochtige menschen over hem gebracht.
»Och!« zei de oude dame met tranen in de oogen, »wat een lieve, dankbare jongen is dat. Wat een schat! Wat zou zijn moeder wel voelen, als ze hier had gezeten zooals ik en hem nu kon zien!« »Misschien ziet ze me wel,« fluisterde Oliver, zijn handen vouwend, »misschien zit zij wel bij me. Ik heb net zoo'n gevoel of zij hier is geweest.« »Dat was de koorts, lieverd,« zei de oude dame vriendelijk.
Ik en een andere leerling van Floris redden dien nacht een ander schilderij van hem, een klein doek, 'de Val der Engelen'; het is niet zijn beste werk; het is eigenlijk beneden zijn talent, maar het is het eenige, dat bewaard zal blijven voor het nageslacht, want nu is hij een leeglooper en een dronkaard geworden," en Oliver zucht.
Oprecht gesproken was hij een paar minuten lang ietwat uit zijn humeur, doordat hij bij de eerste de beste gelegenheid teleurgesteld was in zijn poging, het verhaal van Oliver door de feiten bevestigd te zien.
Ik heb den jongen meegebracht.« Oliver maakte een buiging. »O, is dat de jongen?« zei de lijkbezorger, en tilde de kaars boven zijn hoofd om Oliver beter te kunnen bekijken. »Juffrouw Sowerberry! zou je zoo vriendelijk willen zijn even hier te komen?«
De deur ging langzaam open, de Vos en Charley Bates kwamen binnen en deden de deur achter zich toe. De aandachtige lezer maakt kennis met eenige nieuwe persoonlijkheden, die betrokken zijn bij verschillende vroolijke dingen, in verband met dit verhaal. »Waar is Oliver?« vroeg de Jood en stond met een dreigenden blik op. »Waar is de jongen?«
Intusschen verkeerde Oliver in zulk een wanhopigen toestand van ongeduld en angst, dat hij 't gevoel had, alsof hij zelf op het paard zou willen springen om in galop naar de volgende pleisterplaats te rijden.
Woord Van De Dag