Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 28 oktober 2025
Het jong begijntje keek haar stil-glimlachend en als 't ware vriendelijk-meewarig aan. "Z'es nog 'n beetse verlegen, nichte Begijntje," trachtte Alfons te vergoelijken.
"Gij bedriegt u, nichte; indien gij niet met Willem Reimond trouwt, zult gij ongelukkig zijn op aarde, en in de andere wereld voor uwe dwaling eeuwen lang te boeten hebben misschien.... Neen, worstel niet nutteloos tegen uw onvermijdelijk lot.
Het gansche nette keukentje, met glinsterend tin-en-koperwerk tegen de wit-gekalkte wanden, tintelde van goede, gezellige zonnewarmte. Buiten, op het pleintje vóór de deur, klaroende schel de mooie, geel-en-rood-geveerde haan. Kalmpjes bij een hoek van 't groene tafeltje, zat de buurvrouw wachtend te eten en te slurpen.... 't Es om nichte Begijntje te spreken."
"Waarom niet, kozijn? Men moet worstelen tot het einde." "Het is, ziet gij, nichte, dat er heden iets onverklaarbaars met ons is geschied.
Rozeke kreeg een kleur als vuur en haar wimpers gingen vlug en zenuwachtig, als zou ze gaan schreien, over haar eensklaps neergeslagen oogen op en neer, terwijl Alfons, zich strak vermannend, nicht Begijntje frank in het gezicht dorst aankijken en met de kloekheid van een rein geweten antwoordde: "Altijd, altijd, nichte Begijntje, d'er 'n es giene meinsch op heul de weireld die ons iets te verwijten het."
Zij ging met haar bevende hand in een mandje, dat het jong begijntje in een kast voor haar gaan halen was en nam er van onder een kerkboek en een sleutelbos een bankbriefje van honderd frank uit. "Ha moar nichte Begijntje, 't es te veele!" riep Alfons gansch ontroerd. "Neem moar, neem moar,... moar 'n verlies het niet, en... en vergeet ulder belofte niet...." zei nicht Begijntje.
De anderen vonden 't voorstel goed en langzaam slenterend, verbouwereerd reeds in 't gejoel van trams en rijtuigen en fietsen, gingen zij naar de huizenreeks vlak tegenover 't station en kozen er een herberg uit van onaanzienlijk voorkomen, waar zij binnen traden. "Ik zoe iest en veural noar nichte Begijntje wille goan," zei Alfons, toen zij gezeten waren.
"Nichte, zet uwen stoel een beetje achteruit," mompelde mijnheer Reimond met eene soort van ongeduld, doch op vriendelijken toon. "Ach, oom lief," smeekte zij, "gij hebt de kleine Theresia zoo teederlijk bemind! Het is nu vijftien jaar geleden, dat zij u niet meer heeft gezien. Verstoot mij niet, ik bid u.
"Nichte Begijntje nie vergete zille!" riep Alfons' moeder hem nog eens vol bezorgdheid na. "Meugen La en ik euk mee noar nichte Begijntje?" keerde Vaprijsken zich gekscheerend om. Het oude vrouwtje pruttelde nog iets dat ze niet begrepen, en weg waren zij met hun vieren, haastig stappend naar het station, bang dat ze te laat zouden komen.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek